Το ταξίδι μου προς τις σπουδές!
Από μικρή μου άρεσε πολύ να διαβάζω! Μαγευόμουν από τον κόσμο των λογοτεχνικών βιβλίων, και χανόμουν στις σελίδες τους! Θυμάμαι ότι επειδή είχα διαβάσει τα περισσότερα βιβλία της παιδικής δανειστικής βιβλιοθήκης, η αδερφούλα μου (που με περνάει 6 χρόνια) είχε κάνει ειδική συμφωνία να δανείζομαι και εγώ από την βιβλιοθήκη ενηλίκων, με επίβλεψη φυσικά! Διάβαζα 4 βιβλία σε 2 βδομάδες!!! Ναι ναι ξέρω ουάου!!! Έχω διαβάσει όμως άπειρα βιβλία σαν παιδί, αλλά και σαν ενήλικας!
 |
| via |
Το σχολείο το λάτρευα και μου άρεσαν πολύ τα μαθήματα! Ιδιαίτερα η ιστορία... ίσως λόγω ονόματος! (Κλειώ ήταν η μούσα της ιστορίας). Άριστη μαθήτρια και χωρίς ιδιαίτερο κόπο! Για όσους αναρωτιέστε να πω, πως όχι δεν ήμουν σπασικλάκι, ούτε φυτό! Ήμουν ένα κανονικό παιδί, με τις καταλήψεις μου, τις αποβολές, τις αποχές, τα όλα μου! Και έβγαινα και διασκέδαζα και φλέρταρα και τα πάντα!!!
Ήθελα να γίνω Δασκάλα (όπως σχεδόν όλα τα παιδάκια) και όταν αργότερα μεγάλωσα Αρχιτέκτονας ή Αρχαιολόγος! Στην πρώτη Λυκείου αντιμετώπισα τεράστιο δίλημμα γιατί έπρεπε να διαλέξω δέσμη! Και τα επαγγέλματα που ονειρευόμουν ήταν σε εκ διαμέτρου αντίθετες δέσμες! Για Αρχιτέκτονας, έπρεπε να εξεταστώ στην πρώτη δέσμη σε μαθηματικά, φυσική και χημεία. Για Αρχαιολόγος στην τρίτη, σε αρχαία, ιστορία και λατινικά! Το μόνο κοινό μάθημα ήταν η έκθεση. Από παιχνίδι της μοίρας βρέθηκα στην πρώτη δέσμη να δίνω εξετάσεις για Αρχιτέκτονας!
Διέπρεψα στην έκθεση, το θέμα που είχε πέσει "Το βιβλίο ένα παράθυρο ανοιχτό στον κόσμο!" ήταν εντελώς στο στοιχείο μου!!! Στα υπόλοιπα μαθήματα όμως, απέτυχα παταγωδώς!!! Ήξερα ότι δεν τα είχα πάει καλά, αλλά ποτέ δεν φανταζόμουν το μέγεθος της καταστροφής! Όταν βγήκαν τα αποτελέσματα δεν πίστευα στα μάτια μου! Μιλάμε για πλήρη αποτυχία!!! Ήταν αδύνατον να δεχτώ ένα τέτοιο τραγικό αποτέλεσμα! Δεν ήταν ότι δεν πέρασα! Ήταν το μέγεθος της αποτυχίας!!! Αισθάνθηκα ότι ζούσα σε ένα παράλληλο σύμπαν! Δεν μπορούσε να είμαι εγώ αυτή που είχε γράψει τόσο χάλια βαθμούς!!! Δεν ήταν δυνατόν εγώ που έγραφα 19 και 20, να έγραψα ξαφνικά κάτω από την βάση και στα τρία μαθήματα!
Πόνεσα, έκλαψα, και αδυνατούσα να το δεχτώ... Έδωσα ξανά για δεύτερη φορά, με τα ίδια αποτελέσματα! Ολική καταστροφή! Δεν άντεχα να ξαναδώσω... Κατάλαβα πως όσες φορές και αν έδινα, τις συγκεκριμένες εξετάσεις, δεν θα τις περνούσα ποτέ!!! Δεν μπορώ να εξηγήσω τι μου συνέβει, απλά πάθαινα την ώρα της εξέτασης ένα black out! Δεν ήξερα ούτε πως με λένε! Κοιτούσα τα ερωτήματα και αισθανόμουν ότι τα έβλεπα για πρώτη φορά στη ζωή μου!!! Όσοι αναρωτιέστε πως είναι δυνατόν να συμβαίνει αυτό, σας λέω με βεβαιότητα ότι συμβαίνει!!! Ευτυχώς οι γονείς μου, έδειξαν αμέριστη συμπαράσταση και η μανούλα μου που το κατάλαβε, δεν θέλησε να με υποβάλλει και τρίτη φορά σε τέτοια διαδικασία!
 |
| via |
Φοίτησα σε ιδιωτική σχολή Διακόσμησης και με το που τελείωσα τη σχολή ξεκίνησα να δουλεύω αμέσως! Δούλεψα σαν βοηθός αρχιτέκτονα 15 χρόνια και ήμουν καλή! Συχνά με πειράζανε ότι μπορώ να κάνω τα πάντα σε σχέση με αυτό το επάγγελμα, απλά μου έλειπε το πτυχίο! Τουλάχιστον έκανα την δουλειά που ήθελα και αγαπούσα!
Την αγάπη μου για το διάβασμα όμως, δεν την ξέχασα ποτέ! Στα μετασχολικά μου χρόνια έμαθα Ιταλικά, Ισπανικά, ξανά μανά Ιταλικά για το δεύτερο πτυχίο, Proficiency στα Αγγλικά. Και κατά ένα μαγικό τρόπο δεν απέτυχα ποτέ ξανά σε εξετάσεις! Ποτέ! (και έδωσα πολλές!!!) Μου έλειπε μόνο ένα βασικό. Το πτυχίο!!! Δυστυχώς όσο και αν έψαχνα τρόπο, δεν έβρισκα πώς να το αποκτήσω! Έπρεπε να φύγω στο εξωτερικό και οι συνθήκες δεν με βοηθούσαν! Τα έβαλα πολύ με το άδικο σύστημα της Παιδείας μας, που δεν έδινε την ευκαιρία σε ανθρώπους που το ήθελαν πραγματικά να σπουδάσουν! Άρχισα να φλερτάρω ακόμη και με την ιδέα, 10 χρόνια μετά, να ξαναπροσπαθήσω, έστω και με Πανελλήνιες! Η απελπισία μου ήταν τέτοια, που είχα σκεφτεί να γράψω μέχρι και γράμμα στον πρωθυπουργό και να εκθέσω τον προβληματισμό μου! (Μην γελάτε, σοβαρολογώ) Ήθελα απλά μία ευκαιρία!!!
Όσο περνούσαν τα χρόνια, τόσο η έλλειψη πτυχίου με στοίχειωνε και με έτρωγε!!! Όταν έμαθα ότι δημιουργήθηκε το Ελληνικό Ανοιχτό Πανεπιστήμιο, αναπτερώθηκε το ηθικό μου! Έκανα αίτηση για 7 συναπτά έτη! Όμως, για κακή μου τύχη, οι εισακτέοι έμπαιναν με κλήρωση και δεν ήμουν ποτέ τυχερή! Φαντάζεστε την απελπισία μου! Τόσο κοντά στην πηγή και να μην μπορώ να πιω νερό! (Και τι να σκεφτώ εγώ... ότι το σύμπαν συνωμοτούσε εναντίον μου για να μην κληρωθώ;)
Ώσπου ψάχνοντας στο ίντερνετ, έμαθα για το Κυπριακό ανοιχτό πανεπιστήμιο και έκανα αμέσως αίτηση, χωρίς να το πω σε κανέναν. Εκεί δεν έμπαινες με κλήρωση... άρα υπήρχε ελπίδα! Μετρούσαν τα πάντα... οι γλώσσες, ο βαθμός απολυτηρίου, ο βαθμός στα νέα ελληνικά, τα πάντα!!! Και φυσικά με δέχτηκαν!!! Δεν θα ξεχάσω ποτέ την χαρά που ένιωσα όταν έμαθα ότι έκαναν την αίτησή μου δεκτή! Και απέραντη ευγνωμοσύνη για την ευκαιρία που μου έδιναν στο όνειρο!!!
 |
| via |
Περιττό να σας πω, πως ήμουν από τους πιο επιμελής φοιτητές! Παρόλο που δούλευα σκληρά ωράρια, ήμουν πάντα εμπρόθεσμη στις εργασίες και έγραφα σχεδόν άριστα στις εξετάσεις. Πέρασα 4 μαγικά χρόνια και γνώρισα υπέροχους ανθρώπους!!! Στο δεύτερο έτος, έμεινα έγκυος και γέννησα τα παιδιά μου! Με θυμάμαι να θηλάζω τα δίδυμα μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή!!! Τα παιδιά μου ήταν 3 μηνών, μόλις είχα επιστρέψει στη δουλειά από την άδεια κύησης και είχα και εξεταστική! Όχι δεν ήταν και οι καλύτερες συνθήκες για έναν φοιτητή. Και όμως διέπρεψα!!! Δεν δυσανασχέτησα στιγμή. Δεν βαρυγκώμησα ποτέ. Ήμουν απλά ευγνώμων.
Πήρα το πτυχίο μου "Σπουδές στον Ελληνικό Πολιτισμό" με φιλολογική κατεύθυνση, και επειδή μου άρεσαν τα δύσκολα έκανα Αρχαία και Λατινικά από επιλογή!!! (Παρόλο που λόγω δεσμών ποτέ δεν είχα διδαχτεί στο σχολείο, θεώρησα πως ήταν η τελευταία μου ευκαιρία να τα διδαχτώ και ας με παίδεψαν πολύ). Ο άντρας μου, η μανούλα μου, και τα αδέρφια μας, πάντα συμπαραστάτες στον αγώνα μου!!! Πολλοί στο διάστημα αυτών των 4 ετών μου έλεγαν: "Τι το θες... Παράτα τα! Δουλεύεις 10 ώρες την ημέρα, έχεις μωρά - παιδιά!!! Θα σου χρησιμέψει πουθενά; Θα σε βοηθήσει να βρεις καλύτερη δουλειά;"
Όμως εγώ πείσμωνα ακόμα περισσότερο και προσπαθούσα όλο και πιο πολύ!!! Τελικά τα κατάφερα και πέτυχα τον στόχο μου, μέσα από ένα πολύ όμορφο ταξίδι! Δυστυχώς στην τελετή αποφοίτησης δεν κατάφερα να πάω! Έγινε στην Κύπρο σε μια πολύ δύσκολη οικονομική συγκυρία και προτίμησα τα χρήματα που θα διαθέσουμε για το ταξίδι να τα δώσουμε κάπου αλλού! Αλλά καθόλου δεν το φέρνω βαρέως! Το σημαντικό είναι πως απέκτησα το πτυχίο μου!!! Και ας είναι καταχωνιασμένο στην ντουλάπα, και ας μην μου χρησιμεύει ποτέ πουθενά!!! Το απέκτησα με κόπο, αγώνα και προσπάθεια. Το απέκτησα 2 φορές πιο συνειδητά απ' ότι αν θα το αποκτούσα στα 22 μου!
Τώρα 21 χρόνια μετά τις πρώτες μου πανελλήνιες έχω να πω πως το όνειρό μου το κατέκτησα! Έγινα όσα ονειρευόμουν και πολλά παραπάνω... Διακοσμήτρια με γνώσεις Αρχιτέκτονα (και σύζυγο Αρχιτέκτονα, όχι ζαχαροπλάστη όπως κάποιοι νομίζετε)! Λόγο του πτυχίου στον Ελληνικό πολιτισμό έχω προσεγγίσει την δουλειά του Αρχαιολόγου σε μεγάλο βαθμό, μπορώ να δουλέψω σε ανασκαφές και σε μουσεία. Λόγω της φιλολογικής κατεύθυνσης που πήρα, πλησίασα την δουλειά της δασκάλας που τόσο πολύ αγαπούσα!!! (Μην σας βάλω και τις γνώσεις πληροφορικής που απέκτησα στήνοντας το blog!)
Ξέρω πως υπάρχουν κακεντρεχείς, που θα μου πουν ότι όλα τα "πλησίασες", ακριβώς όμως δεν έφτασες ποτέ!!! Η απάντησή μου είναι πως αισθάνομαι πιο κερδισμένη από ποτέ!!! Γιατί εγώ δεν το έκανα για το επάγγελμα ή την αποκατάσταση, το έκανα για τις γνώσεις και μόνο!!! Μακάρι να μην σταματήσουν οι σπουδές μου ποτέ!
 |
| via |
Όλη την παραπάνω κατάθεση ψυχής την έκανα για 2 λόγους! Ο πρώτος είναι για να μας υπενθυμίσω πως ποτέ δεν είναι αργά για να πραγματοποιήσουμε τα όνειρά μας! Αν πιστέψουμε σε αυτά θα βρούμε τον τρόπο να τα πραγματοποιήσουμε! Ίσως όχι εύκολα, αλλά θα τα καταφέρουμε!
Ο δεύτερος για να απαντήσω στην Νάσια και στην ανάρτησή της Παιδευμένοι - Απαίδευτοι, αλλά και σε όλους τους γονείς που τα παιδιά τους δίνουν πανελλήνιες και όπως είναι λογικό αγωνιούν! Μακάρι όλοι να έχουν τα αποτελέσματα που επιθυμούν, αλλά ακόμη και αν δεν είναι έτσι, μην στεναχωριέστε! Η ζωή θα τους δείξει τον δρόμο! Έχετε πίστη!!! Αρκεί να ξέρουν τι θέλουν και θα βρουν τον τρόπο να το διεκδικήσουν!!! (Έχετε μπροστά σας την ζωντανή απόδειξη). Ελπίζω απλά να τους έρθουν τα πράγματα λίγο πιο βολικά από ότι ήρθαν σε μένα!
Στο βιβλίο της Ζωής μας, μόνοι μας γράφουμε τις σελίδες! Το δικό μου κεφάλαιο Σπουδές, είναι από τα πιο όμορφα κεφάλαια μου, γραμμένο με χρυσά γράμματα! Και ας μην γράφτηκε την σωστή χρονικά στιγμή. Ή μήπως τελικά τώρα ήταν η σωστή στιγμή;
Love
Clelia!
Υ.Γ. Επειδή ποτέ δεν είναι αργά, και η τρέλα δεν πάει στα βουνά αλλά την κουβαλάω όλη πάνω μου, που ξέρετε σε 20 χρόνια από τώρα μπορεί να έχω κάνει μεταπτυχιακό και να παίρνω το διδακτορικό μου! (Νέος διακαής πόθος, Βασίλη πάρε υπογλώσσιο)!
61 σχόλια
Είσαι ένα ζωντανό παράδειγμα
ΑπάντησηΔιαγραφήτης δια βίου μάθησης
Συγχαρητήρια!!!!
Σε ευχαριστώ Ελένη! Στόχος μου είναι να δώσω ελπίδα σε κάποιους με αυτή την ανάρτηση! Στην ζωή δεν τα παρατάμε ποτέ!
ΔιαγραφήΜπραβο βρε Κλειω μου!! Πραγματικα εντυπωσιακο!!! Χιλια μπραβο σου αξιζουν για την επιμονη και την προσπαθεια!!! πολλα φιλια
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίδα μου σε ευχαριστώ!!! Το νόημα είναι να μην το βάζουμε ποτέ κάτω!!!
Διαγραφήέχουμε κοινό τη σκεψη ,την αγάπη για τα βιβλία-εμένα οι γονεις μου έρχονταν και μου τα έκλειναν,ήμουν 24ωρα πάνω τους- για τις σπουδές και να κυνηγάμε τα Θέλω μας στις σπουδές και στη γνώση και πως κι εγω ημουν έγκυος τον μεγαλο γιο μου όσο σπούδαζα και ήμουν μακρια απο το πανεπιστήμιο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τωρα συνεχιζω τις σπουδές στην ειδική αγωγή με πολύ κόπο και ας ξέρω πως μάλλον δεν θα τις χρησιμοποιήσω σαν επάγγελμα....
Οταν σπούδαζα είχα συμφοιτητές ανθρώπους πάνω από 55χρ.Η γνώση είναι για όλους!
Και για τους κακεντρεχείς ,που αναφέρεις, δεν σημαινει πως όποιος έχει πτυχίο είναι πιο καταρτισμένος από εσένα (εκτος σπανιων περιπτωσεων) .Το μετά και το πόσο συνεχίζεις να επιμορφώνεσαι μετράει...
Να ευχηθώ στο επόμενο πτυχίο λοιπόν!
Νάσια μου θέλω να σε ευχαριστήσω για την έμπνευση που μου έδωσες! Στο θέμα των Πανελληνίων είμαι σούπερ ευαίσθητη όπως κατάλαβες!!! Το μαγικό είναι πως στην πορεία προς την γνώση, γνώρισα ανθρώπους όπως αναφέρεις και εσύ άνω των 60 χρόνων και αυτό πραγματικά ήταν αξιοθαύμαστο! Ο άντρας μου καμιά φορά με κοροιδεύει πως στο τέλος θα είμαι συμφοιτήτρια με τα παιδιά μας!!! Θα το ήθελα πολύ το επόμενο πτυχίο!!! Η γνώση δεν σταματά ποτέ! Χαίρομαι που έχουμε τόσα κοινά!(κάπως το είχα διαισθανθεί και σε είχα βάλει στην καρδιά μου)... Εύχομαι τα καλύτερα στα παιδάκια σου!!!
ΔιαγραφήΚαταρχάς συγχαρητήρια για την απόφαση, την προσπάθεια, την επίτευξη του στόχου σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε καταλαβαίνω απόλυτα! Το απολαμβάνεις τόσο επειδή το κάνεις για σένα και όχι καταναγκαστικά για καλύτερη δουλειά κ.λπ. Όσο διαβάζεις και σπουδάζεις, τόσο κερδίζεις σε ερεθίσματα, τόσο καλλιεργείς το μυαλό σου, τόσο πιο γεμάτη και ικανοποιημένη νιώθεις! Είμαι της ίδιας λογικής και το απολαμβάνω!
Βασιλική| maresei.gr
Μπράβο Βασιλική μου! Χαίρομαι να συναντώ τέτοιους ανθρώπους!
ΔιαγραφήΚαταπληκτική ανάρτηση! Γεμάτη ελπίδα και θετική σκέψη. Μπράβο σου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ Μάγδα μου! Μακάρι κατάφερα να μεταδώσω την ελπίδα! Αυτός ήταν ο στόχος μου!!!
ΔιαγραφήΜπράβο βρε Κλειώ!! Ταυτίστηκα μαζί σου. Μαθήτρια του 19 και του 20 μία μέρα πριν δώσω ιστορία είπα την ύλη στη μαμά μου και όταν ήρθαν τα σποτελέσματα ήταν λίγο πάνω από το 5 νομίζω 5,2. Η μαμά μου κόντεψε να τρελαθεί, μα αφού μου τα είπες λίγες ώρες πριν τι έπαθες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελος πάντων αν και σπούδασα κοινωνιολογία, θέλω να κλανω αίτηση στο ανοικτό πανεπιστήμιο. Να σε ρωτήσω στης Κύπρου είναι υποχρεωτική παρουσία στην εξεταστική ή γίνεται μέσω ίντερνετ όπως αλλού?
Αχ Νίκη μου! Με καταλαβαίνεις απόλυτα, γιατί υπάρχουν κάποιοι που δεν πιστεύουν πως γίνεται αυτό!!! Μακάρι να μην γινόταν αλλά γίνεται! Για το Απκυ έχω να πω μόνο καλά λόγια! Άψογη οργάνωση και φοβεροί καθηγητές! Στις εξετάσεις πρέπει να μεταβείς στα εξεταστικά κέντρα δυστυχώς! (Αθήνα, Θεσσαλονίκη και Λευκωσία) Οι παρακολουθήσεις όμως δεν είναι υποχρεωτικές! Αν θες και άλλες λεπτομέρειες πες μου να σου στείλω mail.
ΔιαγραφήΑααα έχει Ελλάδα εξεταστικά κέντραααα!!! Με κούρδισες....στείλε μου μέιλ. Το είπα στον άντρα μου και καταχάρηκε!!! Τι να κάνω δεν μου φτάνει μόνο η κοινωνιολογία!!!
ΔιαγραφήΜπράβο και πολλά πολλά συγχαρητήρια!!! Εγώ πάλι θα σου πω ότι κατάφερες όλους σου τους στόχους με άριστη επιτυχία και θα είσαι ένα ζωντανό παράδειγμα προς μίμηση για τα παιδάκια σου.. Το μόνο που έχω να παρατηρήσω (γιατί είμαι και εγώ αρχιτέκτων, θεωρώ σαν εσένα..) δεν θα συμβούλευα πορ΄τε στο παιδί ου να ακολουθήσει αυτή την επιστήμη τουλάχιστον στην Ελλάδα... Φαντάζομαι θα καταλαβαίνεις!!! Φιλιά και πάλι μπράβο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεγάλο θέμα άνοιξες! Εννοείται πως δεν θα ήθελα με τίποτα το παιδί μου να ακολουθήσει αυτή την επιστήμη! Ο κλάδος έχει χτυπηθεί αλύπητα!!! Κρίμα γιατί είναι ένα τόσο όμορφο επάγγελμα!
ΔιαγραφήΜπράβο και πάλι μπράβο! Είσαι φοβερή!!! κι εγώ γι' αλλού ξεκίνησα, αλλού πήγα κι αλλού πηγαίνω τώρα :) Έτσι γερά!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ Μαριαλένα! Κάπως έτσι ήμαστε όλοι μας! Αλλού μας πάει η ζωή! Καλή επιτυχία μέσα από την καρδιά μου στο νέο σου ξεκίνημα!!!
Διαγραφήσου εύχομαι ολόψυχα και στο μεταπτυχιακό!!τίποτα δεν μου μοιάζει παράξενο μιας και από οτι διάβασα έχουμε τις ίδιες ακριβώς σκέψεις..σημασία έχει να θέλουμε να μάθουμε..να διψάμε για βιβλία και γνώση..τώρα αν είμαστε 20,30 ή 40 ή ακόμα 50 τι σημασία έχει??..ποιος είπε πως η παιδεία και η εκπαίδευση έχει χρονικό όριο??>.είμαι 29 και θέλω πολύ και 2ο πτυχίο..κα;ι επειδή το θέλω ξέρω πως μόλις τα παιδιά μου ξεπεταχτούν θα το κάνουν..και θα πάω και για 2ο μεταπτυχιακό,.,γιατί όχι??>..η γνώση είναι κάτι που δεν αποκτιέται ποτέ νομίζω..όλη κάπως την ακουμπάμε..και συνεχίζουμε τον αγώνα μας να την φτάσουμε ακόμη περισσότερο..σου εύχομαι ότι ποθείς πραγματικά να το επιτύχεις..συνέχισε να προσπαθείς..και αν ποτέ κανείς σου πει πως δεν "έφτασες ποτέ" μην δωσεις σημασία..και αυτός πέρασε και δεν ακούμπησε..
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύη μου σε ευχαριστώ πολύ για την ευχή!!! Αυτό ακριβώς πιστεύω και εγώ, η γνώση δεν αποκτιέται ποτέ! "γηράσκω αεί διδασκόμενος"!!! εγώ έχω διαπιστώσει πως όσο σπουδάζω, τόσο πιο νέα και ζωντανή αισθάνομαι! Σε φιλώ!
ΔιαγραφήΚλέλια μου, θέλω τόσα πολλά να γράψω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαταρχήν μπράβο σου! Πάντα πίστευα ότι ποτέ δεν είναι αργά! Ποτέ!
Έτσι κι ο άντρας μου! Στα παρά κάτι 30 του αποφάσισε να πάρει ένα πτυχίο (περισσότερο για να τον βοηθήσει στην δουλειά του, αλλά το αποφάσισε!).
Εγώ από την άλλη αν και τα έχω τα πτυχία μου, είναι ακόμα ένα χαρτί που κυνηγάω από μικρή! Περιμένω να γεννήσω λοιπόν, να περάσει λίγος καιρός και βουρ κατά πάνω του!
Και μου έδωσες θάρρος με την ανάρτηση σου!
Και σε θαυμάζω!
Και σε ευχαριστώ!
Γιατί μου έδωσες τα λόγια που θα πώ στις κόρες μου, για να τους δείξω ότι αν θέλεις όλα μπορούν να γίνουν!
Μάρθα μου δεν έχω λόγια να σε ευχαριστήσω για το τόσο όμορφο σχόλιο σου! Είσαι ένας σπάνιος άνθρωπος! Πάντα έχεις μόνο καλά να πεις και δίνεις απλόχερα την ζεστασιά σου! Με το καλό να γεννηθεί η μικρή και μετά βουρ για το χαρτί! Εγώ σε ευχαριστώ γιατί με συγκίνησες τόσο πολύ και μου θύμισες ότι υπάρχουν τόσο υπέροχοι άνθρωποι!
Διαγραφήναι.... διναμε την ιδια χρονια Πανελληνιες...εγω βεβαια μικροτερη σε ηλικια! χαχαχαχα
ΑπάντησηΔιαγραφήκουκλα μου πραγματικα σε θαυμαζω. και οχι, δεν εχεις γενικες γνωσεις και δεν εφτασες στην πηγη...γιατι αυτο που εκανες και κανεις ειναι πολυ πιο δυσκολο από όλα! εβαλες στοχουςμ, τους εφτασες και τους ξεπερασες! τα θερμα μου συγχαρητηρια!!!
σορρυ κιολας...το πτυχιο γτ το κρυβεις????
Ζίνα μου σε ευχαριστώ πολύ!!! Μα ναι σε θυμάμαι από τις πανελληνίες αλλά εσύ έχανες χρονιά ε?(χαχαχα)! Δεν το κρύβω καλέ! Είναι που δεν υπάρχει ακόμα κορνίζα αντάξια του!!!Σε φιλώ γλυκά!!!
ΔιαγραφήΜου άρεσε πολύ η ανάρτηση αυτή και πιο πολύ το υστερόγραφο γιατί θέλω πολύ ένα μεταπτυχιακό και ο άντρας μου λέει συνέχεια "θα αρχίσω τα χάπια"!!Σου εύχομαι και στα επόμενα!Η μάθηση δε σταματάει ποτέ!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι ακριβώς Δέσποινα! Η μάθηση δεν σταματά ποτέ! Σου εύχομαι πραγματικά να καταφέρεις να το κάνεις!!! Και άμα χρειαστεί θα στείλω εγώ τα χάπια του δικού μου! χαχαχα! Φιλιά πολλά!!!
ΔιαγραφήΚαλή μου Κλειώ μου άρεσε πολύ η ανάρτησή σου...Δίνεις ελπίδα και ένα βασικό μήνυμα να μη πάψουμε ποτέ να κυνηγάμε τα όνειρά μας. Εγώ προσωπικά βίωσα απογοήτευση διότι απέκτησα πτυχίο πανεπιστημίου Αθηνών στην οικ.ανάλυση αλλά μετά από 11 χρόνια δουλειά σε πολυεθνικές ανακάλυψα ότι αυτό το αντικείμενο με αρρωσταίνει... Σπούδασα, πάλεψα, μετεκπαιδεύσεις, άπειρες υπερωρίες για να ανακαλύψω ότι λάθος πράγματα σπούδασα στην ζωή μου... Όμως όπως λες ποτέ δεν είναι αργά! Ξέρω πως κάποτε θα κυνηγήσω το όνειρό μου που είναι ο τομέας της ψυχολογίας. Αν έχω και αν έχω διαβάσει βιβλία... αν σου αρέσει κάτι το κάνεις με χαρά! Επίσης μία σημείωση... το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα είναι για κλάματα και η χώρα μας τρώει τα παιδιά της... δυστυχώς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔυστυχώς Μαράκι μου το απαίσιο εκπαιδευτικό μας σύστημα μας βάζει να επιλέξουμε τι επάγγελμα θέλουμε να ακολουθήσουμε, όταν δεν ξέρουμε που πανε τα τέσσερα!!! Έχω πολλούς φίλους που έκαναν λάθος επιλογές και αναγκάστηκαν να ζήσουν με αυτές!!! Όμως ποτέ δεν είναι αργά!!! Και εσύ έχεις όλα τα φόντα να πετύχεις αυτό που θέλεις! (Αυτό με την ψυχολογία κάπως το είχα μυριστεί!) Σε φιλώ γλυκά!
ΔιαγραφήΚλειώ μου καλώς σε βρίσκω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιαβάζοντας αυτή την ανάρτηση βρίσκω τόσα μα τόσα κοινά... Νιώθω τη χαρά σου όπως ένιωθα κάποτε τις απογοητεύσεις από αυτό το απάνθρωπο εκπαιδευτικό σύστημα. Ευτυχώς στη ζωή οι ευκαιρίες δε σταματούν να έρχονται , αρκεί να είμαστε ανοιχτοί σ΄αυτές και να είμαστε έτοιμοι να κοπιάσουμε για όσα αγαπάμε. Δεν είναι εύκολο - θυμάμαι ακόμα που ετοιμαζόμουν για εξετασεις αγγλικών έχοντας ένα δίχρονο κι ένα που μόλις είχε σαραντίσει- αλλά όταν υπάρχει θέληση και κάποιος κοντά σου να σε στηρίζει όλα γίνονται!
Να χαίρεσαι τους αγαπημένους σου και να μην σταματήσεις ποτέ να ονειρεύεσαι!
Σε ευχαριστώ πολύ Νίκη μου! Είπες μία μεγάλη κουβέντα! Να έχεις δίπλα σου ανθρώπους να σε στηρίζουν και εδώ είναι η μεγάλη διαφορά!!! Γιατί όταν σπουδάζεις στα 20, είναι ουσιαστικά η δουλειά σου και όλοι είναι με το μέρος σου. Όταν σπουδάζεις όμως αργότερα και έχεις οικογένεια δική σου, χωρίς στήριξη είναι σχεδόν αδύνατον!!!
ΔιαγραφήΚλειώ μου χαίρομαι πολύ για εσένα. Μου αρέσει που κυνήγησες το όνειρο σου και τα κατάφερες! Είσαι φωτεινό παράδειγμα όχι μόνο για τους γύρω σου αλλά για τα παιδάκια σου. Θα σου ευχηθώ και εις ανώτερα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ πολύ για τα όμορφά σου λόγια Γιούλη μου!!! Φιλάκια
ΔιαγραφήΘαυμάζω πολύ την επιμονή σου και την αποφασιστικότητα! Προσωπικά ανήκω στην κατηγορία των ανθρώπων που σπουδάζουν κάτι που δεν εκτιμούν, οπότε ανάλογα συμπεριφέρομαι και στο διάβασμά μου, δυστυχώς. Χίλιες φορές θα προτιμούσα κι εγώ τη δική σου πορεία! Μπράβο σου και πάλι μπράβο, γιατί όντως εμπνέεις και δίνεις ελπίδες σε όσους θέλουν να κυνηγήσουν τα όνειρά τους. Τι θαυμάσια δουλειά, το κυνήγι των ονείρων!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό σου βράδυ Κλειώ μου και καλό ΣΚ να έχεις :)
Σε ευχαριστώ Μαρία μου! Καταλαβαίνω απόλυτα αυτό που λες! Όταν σπουδάζεις από επιλογή και έχεις μοχθήσει για αυτό, το εκτιμάς 2πλάσια! Διάβαζα και το γούσταρα, ας μου επιτραπεί η λέξη!!! Ήμουν αφοσιωμένη 1000 τα 100!!! Μακάρι να έδωσα το ερέθισμα σε κάποιους να κυνηγήσουν τα όνειρά τους!
ΔιαγραφήΜου αρέσεις, βρε κορίτσι! Πολύ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌντως, αποτελείς παράδειγμα προς μίμηση!
Δεν νομίζω πως υπάρχει κάτι για να σχολιάσω! Έχω την αίσθηση πως ακούω τον ενθουσιασμό στη φωνή σου (ακούω φωνές????) και αυτό λέει πολλά!
Σε χαίρομαι πολύ!
ΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά από εμένα με μπόλικες πινελιές θαυμασμού!
;-)
Όχι όχι δεν ακούς φωνές! Είναι ο ενθουσιασμός και η αισιοδοξία που με διακρίνει! Το μότο μου είναι " Στο τέλος όλα θα πάνε καλά, αν δεν πάνε καλά δεν είναι το τέλος!!!" Πολλά φιλάκια!!!
ΔιαγραφήΜπράβο, Κλειώ!!!συγχαρητήρια!
ΑπάντησηΔιαγραφήγνωρίζω εξ ιδίας πείρας πώς είναι να σπουδάαζεις με μωράκια, γιατί και εγώ πήρα το πτυχίο μου τρεις μέρες πριν γεννήσω την δεύτερη κόρη μου- δυο εγκυμοσύνες τις "έβγαλα" ως φοιτήτρια σε μια απαιτητική σχολή, με παρακολουθήσεις και πρακτική άσκηση.
Δεν το μετάνιωσα ποτέ που δεν τα "παράτησα" ή δεν ανέβαλα τις σπουδές μου.
Έχουμε πολλή δύναμη όλες οι μανούλες και αξίζει να παλεύουμε για τα όνειρά μας.Είμαστε, εξάλλου, και παράδειγμα για τα παιδιά μας, που μεγαλώνουν σε δύσκολη εποχή..
Πολύ ωραία, ενθαρρυντική ανάρτηση για όλες μας!
Καλή συνέχεια σε ό,τι κάνεις!
Αλεξία
Αχ με καταλαβαίνεις απόλυτα!!! Μαμά ευτυχισμένη ποτέ νικημένη! Το ότι είμαστε μαμάδες δεν σημαίνει ότι δεν έχουμε όνειρα!!! Και ναι είμαστε ένα παράδειγμα για τα παιδιά μας!!! Σε ευχαριστώ για τα ζεστά σου λόγια!!! Σου στέλνω αγωνιστικούς χαιρετισμούς και ένα τεράστιο φιλί!!!
ΔιαγραφήΟκ, σού βγάζω το καπέλο (που φοράω στο άβαταρ ντε! χαχα!)
ΑπάντησηΔιαγραφήΞέρω πολύ καλά από τον γιο μου, ότι όταν ο άνθρωπος βρει ακριβώς αυτό που τον ενδιαφέρει, αποδίδει στο έπακρο! Και στην τελική, η αποτυχία στις πανελλήνιες (και γενικώς μια αποτυχία), δεν είναι ποτέ το τέλος! Σε θαυμάζω πάρα πολύ και σου εύχομαι καλή συνέχεια Κλέλια μου! Καλό σ/κ σε φιλώ!
Πέτρα μου τα είπες όλα, αν και δεν το έγραψα στην ανάρτησή μου! Μία αποτυχία δεν είναι το τέλος! Είναι μία αφορμή για να κάνουμε μία νέα αρχή!!! Σε γλυκοφιλώ!!!
ΔιαγραφήΜαζί με όλες τις φίλες θα σου δώσω και εγω ενα μεγαλο μπραβο ..και ενα χειροκρότημα.. κλαπ- κλαπ έτσι πρέπει να είναι ο ανθρωπος Κλέλια μου...να προσπαθει να κανει το ονειρό του πραγματικότητα..οσα χρπονια και να περασουν .. μπραβο και στους αγαπημενους σου που σε στήριξαν... και ναι γιατί οχι; να κανεις και το διδακτορικό σου σου το ευχωμαι.. όλόψυχα... φιλάκιααααα
ΑπάντησηΔιαγραφήΥ.Γ να χαιρεσαι και τα διδυμακια σου είδα οτι είχαν γενεθλια... !!!
Ρούλα μου σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τις πανέμορφες ευχές σου! Και για το χειροκρότημα! Αν και για να είμαι ειλικρινής την ανάρτηση δεν την έγραψα για το χειροκρότημα, αλλά για να δείξω σε κάποιους ανθρώπους πως δεν πρέπει να το βάζουμε ποτέ κάτω, ακόμα και αν οι πιθανότητες δεν είναι υπέρ μας! Φιλάκια πολλά!!!
Διαγραφήδιαβαζα το κειμενο σου και πραγματικα ανατριχιασα..δεν υπαρχει ο εφιαλτης των πανελληνιων που δυστυχως περνουν τα παιδια στην Ελλαδα..με γυρησες 10 χρονια πριν (ενταξει ειμαι "πιτσιρικι"ακομη
ΑπάντησηΔιαγραφή) που βιωσα με τον ιδιο τροπο την "αποτυχια" των πανελληνιων σε σχεση με τους βαθμους μου και ολους να με κοιτουν σαν εξωγηινη γιατι απλα απετυχα να γραψω αριστα!συγχαρητηρια που πετυχες τον στοχο σου και συγχαρητηρια που το χεις στην ντουλαπα!γιατι το πηρες για σενα και οχι γιανα βρεις δουλεια γιατι η αξια του ανθρωπου δεν ειναι στο πτυχιο και για πολλα αλλα γιατι που φυσικα τα ξερεις δεν περιμενεις εμενα να στα υποδειξω!!!η παιδεια ειναι θεμα πολλων και σιγουρα δεν αποδεικνυεται απο χαρτια!
υγ.την μερα που τελειωσαν οι εξετασεις βγαινοντας απο το προαυλιο πεταξα το ρολοι μου στον καδο..μου χει μεινει ψυχολογικο απο τοτε να μην φορω ποτε ρολοι που χει μπαταρια..μονο για αξεσουαρ!χρυσα
Χρύσα μου τελικά διαπιστώνω πως όλοι μας λίγο ή πολύ έχουμε επηρεαστεί από τις πανελλήνιες και το άθλιο σύστημα εξετάσεων! Και δυστυχώς παρόλες τις αλλαγές έχω την εντύπωση πως όλο ίδιο μένει! Σε ευχαριστώ για τα όμορφα σου λόγια και για την εμπειρία σου που μοιράστηκες... δεν σου κρύβω πως από το υγ συγκινήθηκα... σαν να έζησα το σκηνικό που περιέγραψες!!! Σε φιλώ γλυκά!!!
ΔιαγραφήΒΘυμάμαι όταν είχα πάει για βοηθητικά μαθήματα έντεκα ημερών στο Λονδίνο για τις σπουδές μου δια αλληλογραφίας, είχα έναν συμφοιτητη 80 χρονών... Την μέρα που θα παρακολουθουσαμε Σαιξπηρικη παράσταση έτρεχε πιο μπροστά από όλους μας και ήταν ο μόνος που δεν έκατσε στο διάλειμμα αφού παρακολουθουσαμε την παράσταση όρθιοι μπροστά στην σκηνή όπως γινόταν και τότε... Αλλά στην Ελλάδα είμαστε πολυ οπισθοδρομικοι σε όλα. Για την παιδεία δεν το συζητώ καν... Σε συγχαίρω που παλεύεις διαρκώς για τα όνειρα σου... Δεν υπάρχουν δεν μπορώ, υπάρχουν δεν θέλω... Σε φιλώ γλυκά γλυκά
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ πολύ τον ζηλεύω τον κυριούλη! Μακάρι στα χρόνια του να έχουμε όλοι το μεράκι και τον ζήλο του! Πολλοί με κοροϊδεύουν για αυτή την αγάπη μου! Θα γεράσεις και θα είσαι ακόμα στα θρανία μου λένε...αναρωτιέμαι όμως αν το αγαπάς υπάρχει ομορφότερο πράγμα; Πολλά φιλιά!!!
ΔιαγραφήΑυτό ακριβώς Ελίνα μου! Η απόσβεση πιστεύω γίνεται στην ψυχή μου! Αλλά θα συμφωνήσω μαζί σου! Ένας από τους λόγους που καθυστερώ το μεταπτυχιακό είναι γιατί ψάχνω το κατάλληλο, αυτό που θα μιλήσει στην ψυχή μου αλλά θα είναι κιόλας value for money! Σε ευχαριστώ για την ευχή! Μακάρι να τα καταφέρω και να φτάσω μέχρι το τέλος!
ΔιαγραφήΚαλώς σε βρίσκω, Κλέλια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΉδη θα το κατάλαβες οι Ιθάκες τι σημαίνουν και στην περίπτωσή σου, πέρα από το δρόμο, σε αποζημίωσε και ο προορισμός!
Πολλά "μπράβο" για τη θέληση, την επιμονή, το πείσμα, τη δύναμη και, φυσικά, τις κατακτήσεις σου! Σου εύχομαι να έχεις πάντα επιτυχίες, με ό,τι κι αν καταπιαστείς.
Να είσαι καλά! ✽
ΥΓ. Τι όμορφα πλάσματα, οι δράκοι!
Ο προορισμός σίγουρα με αποζημίωσε, αλλά ΄σίγουρα ήταν το ομορφότερο ταξίδι που έχω κάνει! Φιλιά πολλά
ΔιαγραφήΚλειώ μου ενώ γνώριζα για το πτυχίο σου δεν ήξερα όλα τα προηγούμενα. Νομίζω πως σου αξίζουν πολλά συγχαρητήρια! Και μάλιστα σου τα δίνει μία γυναίκα που δεν κατάφερε να ολοκληρώσει τις σπουδές της στο ΕΑΠ (Πληροφορική). Όχι τόσο γιατί δεν προσπάθησα! Ήμουν από τις τυχερές που κληρώθηκα με την πρώτη. Η συγκεκριμένη σχολή όμως ήταν υπερβολικά δύσκολη για κάποιον που δεν είχε υπόβαθρο (από την δουλειά του ή κάποιες σπουδές σε κάποια κατώτερη σχολή). Δεν μπορούσες να προχωρήσεις χωρίς φροντιστήρια ή ιδιαίτερα. Αυτό το καθιστούμε πανάκριβο πτυχίο αν λάβουμε υπόψιν μας τα 700 ευρώ/ανά ενότητα τότε (12 στο σύνολο). Οπότε με δύο παιδιά και μετά από πολλές αναβολές αποφάσισα να τα παρατήσω! Προτίμησα να τα δώσω στα παιδιά μου αυτά τα χρήματα! Καλή ή κακή επιλογή... ο χρόνος θα δείξει! Σου εύχομαι και εις ανώτερα! Kathy
ΑπάντησηΔιαγραφήKathy μου κατάλαβες πως είμαι ένα κορίτσι γεμάτο εκπλήξεις!!! Mάλλον δεν έτυχε να το συζητήσουμε ποτέ! Σε απασχολούσα με την άλλη μεγάλη μου αγάπη, τα Χριστούγεννα! Δεν ήξερα για το Εαπ! (είσαι και εσύ γεμάτη εκπλήξεις!!!). Σε καταλαβαίνω, ξέρω πως το συγκεκριμένο τμήμα ήταν σούπερ απαιτητικό, και από ότι νομίζω δεν ταίριαζε με την ευγενική καλλιτεχνική ψυχή σου! (Καθαρά προσωπική άποψη, να μην παρεξηγηθώ). Ελπίζω να μην το μετανιώσεις ποτέ!!! Σε φιλώ!
ΔιαγραφήΤο χάρηκα το διαβασμα στη ανάρτηση σου και έτσι σαν πρώτη φορά στο ιστολόγιο σου,άμαθα κάποια πράγματα για σένα ...να ξέρεις ότι ο δρόμος της μάθησης είναι μακρύς και χαίρομαι τους ανθρώπους που βαδίζουν στις γνώσεις και την μάθησης...φιλάκια και την καλησπέρα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς ήρθες λοιπόν! Χαίρομαι που σου άρεσε! Φιλάκια πολλά!!!
ΔιαγραφήΤαυτίζομαι απόλυτα μαζί σου Κλειώ μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό μικρή λατρεύω τα βιβλία (αφού απορώ πώς στο καλό ζουν οι άνθρωποι που δεν διαβάζουν) και νομίζω πως αν είχα τα χρήματα θα σπούδαζα μια ζωή. Κατάφερα να πάρω δύο πτυχία με πολλές πρακτικές δυσκολίες, με μόνο οδηγό την αγάπη μου για τη γνώση. Καταλαβαίνω επομένως τον αγώνα που έδωσες και ακόμα περισσότερο τη χαρά και την περηφάνια σου!
Όσο για τη χρησιμότητα των πτυχίων είμαι της άποψης πως τις γνώσεις δεν τις αποκτάς για να βρεις δουλειά, αλλά για να γίνεις σκεπτόμενος άνθρωπος. Και από εκεί και πέρα ότι μα ότι κι αν κάνεις στη ζωή σου θα το κάνεις με έναν τελείως διαφορετικό, πιο όμορφο τρόπο.
Χαίρομαι πάρα πολύ για την ανάρτηση σου!
Με κάλυψες απόλυτα Χριστίνα!!! Σε ευχαριστώ για τα τόσο γλυκά σου λόγια!
ΔιαγραφήΑχ! Βρε Κλείω μου να ήξερες πόσο απόλαυσα την ανάρτησή σου!!! Ο επιμένων νικά τελικά και εσύ είσαι μια πραγματική ηρωίδα, νικήτρια που μόνο συγχαρητήρια θα άξιζες!!! Ξέρω καλά τον τρελό τζόγο των πανελληνίων με τις δέσμες... Σήμερα είμαι δασκάλα γιατί επέμενα να κάνω το όνειρό μου πραγματικότητα και όχι γιατί τζογάρισα και απλά έτυχε!!!Δυστυχώς ζούμε στην Ελλάδα του 2016 και το μέλλον των μαθητών εξακολουθεί να είναι ένα κακόγουστο παιχνίδι τύχης και συγκυριών!!! Συγχαρητήρια λοιπόν γλυκιά μανούλα που κατάφερες να διαπρέψες σε όλους αυτους τους τομείς αλλά κυρίως συγχαρητήρια που έκανες όλα σου τα όνειρα πραγματικότητα και δεν παρετήθηκες από αυτά!!! Ο Βασίλης μάλλον δεν χρειάζεται κανένα υπογλώσσιο, είμαι σίγουρη πως το περιμένει το διδακτορικό...!!! Και εις ανώτερα λοιπόν...!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπα Κική μου το χρειάζεται ο καημενούλης το υπογλώσσιο απλά ξέρη ότι παντρεύτηκε την αιώνια φοιτήτρια!!! χαχα! Σε ευχαριστώ τόσο για τα όμορφ΄΄α σου σχόλια!!! Φιλάκια
ΔιαγραφήΜπράβο Κλείω μου, υπέροχο κείμενο με ένα πολύ δυνατό και θετικό μήνυμα...Όταν θέλει κάποιος μπορείς να καταφερείς τα πάντα!
ΑπάντησηΔιαγραφή♥♥♥
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοσο υπεροχο το ποστ σου. Παρομοιες εμπειριες και καταστασης εγκυος με ενα 2 χρονο στο σπιτι και λιγο αργοτερα λεχωνα και λιγο πιο μετα να δινω εξετασεις και να γραφω πτυχιακη με την κορη να θηλαζει και τον γιο να σκαρφαλωνει πανω μου και χωρις βοήθεια απο πουθενα παρα μονο τον σύζυγό. Και γω θα ηθελα να σπουδασω ξανα προς το παρόν δεν εχω το κουραγιο αλλα θα ηθελα πολυ να το κανω καποια μερα. Μπραβο κορίτσι χιλια μπραβο εζησα τον αγβνα αυτο και ξερω πως ειναι. Να εισαι περιφανη για τον εαυτο σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλια
Αθανασια
Μπράβο σου Κλειώ! Είσαι αγωνίστρια και δεν το βάζεις κάτω! Όλη αυτή η επιμονή κι η υπομονή σου, είναι αξιοθαύμαστες! Είσαι παράδειγμα προς μίμηση! Να είσαι υπερήφανη για τον εαυτό σου, μανούλα! φιλιά
ΑπάντησηΔιαγραφή[..."Με θυμάμαι να θηλάζω τα δίδυμα μπροστά στην οθόνη του υπολογιστή!!! Τα παιδιά μου ήταν 3 μηνών, μόλις είχα επιστρέψει στη δουλειά από την άδεια κύησης και είχα και εξεταστική! "...]
ΑπάντησηΔιαγραφήΦοβερή! απλά συγχαρητήρια! η θέληση τα νικά όλα! μπράβο σου!