Πάντα ο Μάης ήταν ένας μήνας που με άγχωνε! Ή θα ήταν ο μήνας των εξετάσεων ή ο μήνας του προγραμματισμού και των μεγάλων αποφάσεων! Έτσι πριν από 4 χρόνια, όταν τα παιδιά μου ήταν μόλις 14 μηνών, έπρεπε να επιλέξω τον βρεφονηπιακό σταθμό, στον οποίο θα πήγαιναν τα παιδάκια μου από το Σεπτέμβρη!
Δύσκολη απόφαση, πολύ δύσκολη! Γυρνούσα τους παιδικούς με σκονάκι, πράγματα που μου είχαν πει φίλοι με μεγαλύτερα παιδιά να ρωτήσω, και αισθανόμουν πραγματικά σαν χαμένη! Δεν ήξερα από που να πιαστώ! Δεν ήξερα τι να προσέξω, τι να ρωτήσω, πώς να αποφασίσω! Ευχόμουν μόνο να έκανα την σωστή επιλογή!
Ξεκινήσαμε λοιπόν τον Σεπτέμβρη στο βρεφονηπιακό, σε ένα σούπερ κτίριο, με σούπερ εγκαταστάσεις, με ομιλητικότατες και πάντα διαθέσιμες δασκάλες! Δεν θα ξεχάσω ποτέ το σπαραχτικό κλάμα των παιδιών μου, τα κομμένα μου γόνατα και τη ναυτία που αισθανόμουν όλη μέρα στη δουλειά, εκείνη την πρώτη μέρα! Όμως δεν υπήρχε άλλη λύση! Πραγματικά έσπαγα το κεφάλι μου και δεν μπορούσα να βρω πως θα μπορούσα να κάνω διαφορετικά! Τα μικρά ξεκίνησαν ενάμιση χρονών ακριβώς και προσπαθούσα από τα λίγα που έλεγαν, να καταλάβω αν περνάνε καλά, αν είναι ευχαριστημένα! Προσπαθούσα να μαντέψω τις λιγοστές ώρες που ήμουν μαζί τους, τι είχε συμβεί και να εξηγήσω συμπεριφορές! Σε γενικές γραμμές ήμουν ευχαριστημένη! Τα παιδιά "φαινόταν" ευχαριστημένα, ήταν πάντα πεντακάθαρα, ταϊσμένα και είχαν αρχίσει να λένε τραγουδάκια! Η ομιλία τους είχε βελτιωθεί σημαντικά! Τι άλλο να ζητήσει μία μαμά; Όμως... κάτι μέσα μου με έτρωγε! Αισθανόμουν ότι τα παιδιά δεν έπαιρναν πολλά πράγματα! Ήταν ένας πολύ καλός παιδικός σταθμός για φύλαξη! Όμως αυτό ήθελα;
Την επόμενη χρονιά, που ήμασταν πλέον 2,5 χρονών και θα πηγαίναμε παιδικό σταθμό, αλλάξαμε σταθμό! Το κτίριο ήταν καλό, αλλά όχι με τις τελευταίες υπερσύγχρονες εγκαταστάσεις και οι δασκάλες διαφορετικές! Πάντα εκεί, αλλά διαθέσιμες πρώτα για τα παιδιά μου και ύστερα για μένα και τις αγωνίες μου! Πώς και γιατί τον επέλεξα; Απλά κάτι μου έκανε κλικ! Και τι περίεργο, τα παιδιά μου άνθισαν!!! Κυριολεκτικά!!! Γελούσαν και ήταν ευτυχισμένα! Πραγματικά ευτυχισμένα! Και καθόλου δεν τους ένοιαζε που το σχολείο ήταν πιο μικρό και όχι τέλειο! Αυτά περνούσαν καλά! Κοινωνικοποιήθηκαν πλήρως! Ξεκόλλησαν μεταξύ τους (μόνιμο πρόβλημα των διδύμων που υπόσχομαι να το κάνω σύντομα ανάρτηση) και απέκτησαν φίλους! Ιδιαίτερα η μικρή μου έγινε άλλο παιδί! Χαρούμενο, γελαστό, με χιούμορ και ομιλητικό! Αυτή που δεν της έπαιρνες κουβέντα ξαφνικά έγινε η ψυχή της παρέας!
Για τα επόμενα 3 χρόνια μείναμε στο ίδιο σχολείο, το οποίο αισθάνονται πια σαν το σπίτι τους! Ο μόνιμος καυγάς μας είναι να μην τα παίρνω τόσο νωρίς (3 το μεσημέρι) γιατί τους κόβω το παιχνίδι! Έμαθαν ένα σωρό πράγματα, αλλά δεν θα σταθώ στο κομμάτι της γνώσης! Θα σας μιλήσω για το κομμάτι της ενσυναίσθησης και πώς έκαναν φίλους, μπήκαν σε μία ομάδα, σταμάτησαν να είναι ο ένας δορυφόρος του άλλου, καλλιεργήθηκε η αυτοπεποίθηση τους, μεγάλωσε και ενδυναμώθηκε το αίσθημα ότι μπορούν να τα καταφέρουν! Αναπτύχθηκε η φαντασία τους και γενικά τους δόθηκε χώρος και χρόνος για να δείξουν αβίαστα τα στοιχεία που έχουν μέσα τους, χώρος και χρόνος για παιχνίδι!!! Πολύ παιχνίδι! Ακόμη και όσα μαθαίνουν πάλι μέσα από παιχνίδι τα μαθαίνουν! Για τα ερεθίσματα που παίρνουν και τις αμέτρητες διαφορετικές δραστηριότητες που κάνουν, από το να τους βγάλουν έξω για φαγητό σε εστιατόριο, μέχρι να πάνε να ηχογραφήσουν cd!
Οπότε αν με ρωτούσε κάποιος τώρα αν είμαι ευχαριστημένη θα έλεγα απολύτως! Τώρα που ξέρω τη διαφορά, τώρα που έχω την εμπειρία και μπορώ να ξεχωρίσω κάποια πράγματα, τώρα είμαι απολύτως ευχαριστημένη! Έστειλα δύο μωρά και παίρνω δύο παιδάκια, που έχουν μάθει να στέκονται στα πόδια τους, να διεκδικούν, να δίνουν αλλά και να παίρνουν και το πιο βασικό να πιστεύουν στις δυνάμεις και στον εαυτό τους! Δύο παιδάκια που έχουν φίλους καλούς και τους ζητάνε και εκτός σχολείου, και που είναι τόσο μα τόσο στεναχωρημένα που ο κύκλος αυτός φέτος κλείνει!
Για σένα μανούλα που αγωνίας και ψάχνεις και θέλεις το καλύτερο για τα παιδιά σου, θέλω να πω κάποια πράγματα μέσα από την ταπεινή προσωπική μου εμπειρία! Μην ψάχνεις τις ακριβές τέλειες εγκαταστάσεις, τα υπερσύγχρονα παιχνίδια στην αυλή και τους παιδικούς σταθμούς βιτρίνα! Δε λέω πως δεν μετρούν οι κτιριακές εγκαταστάσεις, αλλά δεν πρέπει να μείνουμε μόνο εκεί!
Ψάξε για ανθρώπους αληθινούς που θα είναι εκεί για τα παιδιά σου, και για μια εκπαιδευτική συμπεριφορά που θα υπερασπίζεται την φαντασία του παιδιού σου και το δικαίωμα του στο παιχνίδι!
Ψάξε για ανθρώπους που τα προβλήματα θα είναι διατεθειμένοι να τα συζητάνε και όχι να τα κρύβουν κάτω από το χαλάκι!
Ψάξε για ανθρώπους που έχουν όρεξη για δουλειά, αγάπη για αυτό που κάνουν και όραμα! Ανθρώπους που η δουλειά τους με τα παιδιά είναι πηγή έμπνευσης και δημιουργίας!
Ψάξε για ανθρώπους που έχουν όρεξη για δουλειά, αγάπη για αυτό που κάνουν και όραμα! Ανθρώπους που η δουλειά τους με τα παιδιά είναι πηγή έμπνευσης και δημιουργίας!
Ψάξε για ανθρώπους που θα καταλάβουν το παιδί σου, και θα το βοηθήσουν να αναδείξει τα στοιχεία του χαρακτήρα του, να χτίσει την προσωπικότητα του, να ενδυναμώσει την αυτοπεποίθηση του, να γίνει αυτόνομος άνθρωπος και όχι στρατιωτάκι! Που θα μάθει να λέει τη γνώμη του και δεν θα θέλει να κρυφτεί!
Ψάξε για ανθρώπους που θα αγαπήσουν το παιδί σου και θα το κάνουν να ανθίσει! Ψάξε στο χαμόγελο του παιδιού σου και στα μάτια του! Πώς; Εμπιστεύσου το ένστικτό σου και το παιδί σου! Μην το αφήνεις ποτέ κάπου που δεν είναι ευτυχισμένο, μόνο και μόνο επειδή επειδή έχει τη φήμη του καλού σχολείου!
Και να σου πω ένα μυστικό! Πλησίασε με αγάπη τις δασκάλες, εμπιστεύσου τες, μη τις κρίνεις διαρκώς, αποδέξου πως δεν θα είσαι εσύ αυτή που κάνει κουμάντο και θα δεις πως θα ανθίσουν και εκείνες απέναντί σου!
Υπήρξα πραγματικά πάρα πολύ τυχερή!!! Και είμαι τόσο ευγνώμων για αυτό!
Σωσάννα και Αναστασία, αλλά και όλες οι δασκάλες που βρεθήκατε στο δρόμο μας, σας ευχαριστώ από καρδιάς που μεγαλώσατε τα παιδάκια μου καλύτερα και από εμένα!!! Σας ευχαριστώ για όλες τις φορές που τα αγκαλιάσατε ενώ εγώ δεν ήμουν εκεί! Σας ευχαριστώ που τους μάθατε ότι μπορούν! Μπορούν να καταφέρουν τα πάντα αρκεί να το θελήσουν! Και μαζί με αυτά το μάθατε και σε μένα!
Clelia!
20 σχόλια
δύσκολη απόφαση και τελικά σημασία έχει να βλέπουμε τα παιδιά μας καλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ δύσκολη απόφαση! Δεν θα ξεχάσω ποτέ τον κόμπο στο στομάχι και το βάρος της ευθύνης που αισθανόμουν! Όμως τελικά κατάλαβα ότι δεν πρέπει να ακούμε κανέναν παρά μόνο την εσωτερική φωνούλα μας!!!
ΔιαγραφήΜα πόσο συμφωνω μαζι σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην πρώτη χρονια την δώρα την πήγα σε έναν υπερτέλειο σταθμο, με σούπερ κτίρια και πολλα πολλα πολλα λεφτά.
Την επόμενη πήγαμε δημόσιο. Με τίποτα το ιδιαίτερο απο κτίρια αλλά με πολυ σπουδαίους ανθρωπους μεσα!
Και όπως λες.. Εκει είδα διαφορά στο παιδι μου!
Εξαιρετική η ανάρτηση σου και πολυ διαφορετική απο οτι θα περίμενε κανεις να διαβάσει!
Μαρθούλα μου σε ευχαριστώ πολύ! Ξέρεις τι έμαθα από όλο αυτό; Τα παιδιά είναι αγνά και βλέπουν πράγματα ουσίας! Εμείς από την άλλη δίνουμε τόσο προσοχή στις λεπτομέρειες που ξεχνάμε την ουσία! Μάθημα ζωής από τα παιδιά μου και αυτό!!! Η βιτρίνα ποτέ δεν μας κάνει ευτυχισμένους!!! Φιλάκια πολλά
ΔιαγραφήΕγώ νομίζω πως το ένστικτο της μάνας είναι αλάνθαστο....
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαμιά φορά ψάχνουμε το τέλειο αλλά τελικά δεν είναι το κατάλληλο για τα απιδιά μας. Και κάτι λιγότερο τέλειο είναι το ιδανικό για εκείνα!
Ας αφήσουμε να αποφασίζει το κλικ μέσα μας!
Έχεις απόλυτο δίκιο Έλεν! Στον πρώτο σταθμό ήταν 3 δασκάλες για 15 παιδάκια, ασύλληπτο νούμερο για την ελληνική πραγματικότητα! Όλοι μου έλεγαν ασυζητητί θα πας εκεί... όμως τους έλειπε τόσο η όρεξη για δουλειά και η φλόγα! Και μετά στον δεύτερο, μία δασκάλα για 15 παιδάκια και όμως είδα τόση διαφορά στα πάντα! Οι κοπέλες ήταν τόσο δοτικές, είχαν όρεξη, όραμα, αγαπούσαν τα παιδιά... δεν έχω λόγια!!! Και έκαναν δραστηριότητες που ακόμα και τώρα τις κοιτάω και λέω πώς; Πόση υπομονή και πόση αγάπη πρέπει να έχουν! Απίστευτο!
ΔιαγραφήΑν και σε παρακολουθώ μήνες είναι η πρώτη φορά που γράφω... Η κόρη μου είναι 3,5 και πριν 5 μήνες διαγνώστηκε με δ.α.φ. Σχολείο ξεκινήσαμε πέρυσι,σε βρεφονηπιακό μέσω ΕΣΠΑ. Το εν λόγω σχολείο είναι ίσως ο παλαιότερος ιδιωτικός παιδικός σταθμός στην πόλη μου και το επέλεξα λόγω ονόματος και λόγω ύπαρξης σχολικού λεωφορείου. Όσο περνούσε ο καιρός άκουγα αρνητικά σχόλια από γονείς που είχαν στείλει τα παιδιά τους και η πρόοδος της κόρης μου δεν ήταν η αναμενόμενη. Κάτι όμως μου έλεγε να συνεχίσω εκεί...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦέτος που έγινε 3 την έστειλα πάλι εκεί... Και το ένστικτό μου με δικαίωσε. Η νηπιαγωγός που έχει αναλάβει το τμήμα της κόρης μου έχει μεταπτυχιακό στην ειδική αγωγή και αγαπάει τρελά τη δουλειά της.Μέσα σε 5 μήνες η κόρη μου σταμάτησε να είναι επιθετική, είναι υπάκουη στο σχολείο, ακολουθεί κανόνες... Τη διαφορετικότητά της την αντιλαμβάνονται τα παιδιά και παρόλα αυτά δεν την έχουν στο περιθώριο. Αυξήθηκε πολύ και η ηχολαλική της ομιλία, όπως και η βλεμματική της επαφή. Σίγουρα αυτά προήλθαν σε συνδυασμό με τις συνεδρίες εργοθεραπείας και λογοθεραπείας που παρακολουθεί εδώ και 5 μήνες καθώς και με τη δική μας συμβολή.. Ωστόσο θεωρώ ότι αν δεν ήταν η συγκεκριμένη κοπέλα δεν θα είχαμε τόσο ορατά αποτελέσματα.
Φιλικά,
Ντίνα
Ντίνα μου σε ευχαριστώ που μοιράστηκες την πολύτιμη εμπειρία σου μαζί μας! Δασκάλες με αγάπη και όραμα για αυτό που κάνουν υπάρχουν πολλές! Ας τις βοηθήσουμε και εμείς με την σειρά μας να κάνουνε τη δουλειά τους όσο το δυνατόν καλύτερα! Προς Θεού δεν λέω να μην επέμβουμε αν βλέπουμε πράγματα που δεν μας αρέσουν... αλλά ας τους δώσουμε χώρο και χρόνο να μας δείξουν τη δουλειά τους! Η επιλογή σου σε δικαίωσε και πραγματικά χαίρομαι πολύ για αυτό! Εύχομαι τα καλύτερα στην πορεία και στην εξέλιξη του παιδιού! Να πλαισιώνεται πάντα με τέτοιες δασκάλες που θα το αγαπούν και θα φροντίζουν στην εξέλιξη του!
ΔιαγραφήΤελικά όλοι έχουμε μια καλή και μία κακή εμπειρία από παιδικό σταθμό.Εγώ πέρσι ενώ το Σεπτέμβριο ξεκίνησε σε έναν παιδικό σταθμό τον Οκτώβριο της άλλαξα σχολείο γιατί έβλεπα πράγματα που δεν μου άρεσαν καθόλου.Νομίζω πως τελικά έκανα το σωστό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔέσποινα ειλικρινά πιστεύω πως το παιδάκι σου θα σου δείξει το δρόμο!!! Μόλις δεις το χαμόγελό του και διαβάσεις στα ματάκια σου την αγάπη του για την δασκάλα, θα ξέρεις πως έχεις κάνει το σωστό! Όλες θέλουμε το καλύτερο για τα παιδιά μας!!! Ελπίζω μέσα από την καρδιά μου η αλλαγή να σε δικαιώσει!
ΔιαγραφήΤα παιδιά μου έχουν μεγαλώσει αλλά πολλά από αυτά που γράφεις ταιριάζουν και στην επιλογή φροντιστηρίου, ωδείου, σχολής χορού, κολυμβητηρίου κλπ! Είναι δύσκολη η απόφαση του γονιού αλλά ακόμη κι αν δεν πάμε με το "οπτικό" κριτήριο των εγκαταστάσεων πως θα ξέρουμε το αν ο δάσκαλος, όπως λες, είναι καλός ή όχι; Αυτό δεν μπορείς να το ξέρεις από πριν! Απλά πρέπει να είσαι κοντά και με διακριτικότητα να "τσεκάρεις" κάποια πράγματα και να βλέπεις αν ταιριάζουν με σένα κι αυτό που θέλεις για τα παιδιά σου. Αυτό με το οποίο θα συμφωνήσω 100% είναι αυτό το τελευταίο που έγραψες για τις δασκάλες "Πλησίασε με αγάπη τις δασκάλες, εμπιστεύσου τες, μη τις κρίνεις διαρκώς, αποδέξου πως δεν θα είσαι εσύ αυτή που κάνει κουμάντο και θα δεις πως θα ανθίσουν και εκείνες απέναντί σου!" Συμφωνώ μαζί σου και ως μαμά αλλά και ως εκπαιδευτικός!
ΑπάντησηΔιαγραφήkathy
Δυστυχώς ποτέ δεν μπορείς να είσαι σίγουρος αν δεν φοιτήσει το παιδί εκεί! Αυτό που λέω είναι να μην μένουμε στα πράγματα που μας λένε οι άλλοι (φήμη σχολείου) και τις τέλειες κτηριακές εγκαταστάσεις! Να αφουγκραζόμαστε τα ένστικτά μας και εννοείται τα παιδιά μας! Να μιλάμε με τους εκπαιδευτικούς και να ακούμε όσα μας λένε... και φυσικά να διαβάζουμε πίσω από τις γραμμές! Μακάρι να υπήρχε μαγική συνταγή! Το σίγουρο είναι πως αν πλησιάσουμε τον παιδαγωγό με αγάπη και κατανόηση, θα βγάλουμε κάποια άκρη!
ΔιαγραφήΜεγάλο θέμα η επιλογή παιδικού σταθμού και η επιλογή φροντιστηρίου αργότερα ή γενικά άλλων εξωσχολικών δραστηριοτήτων των παιδιών μας. Πολύ χρήσιμες οι συμβουλές σου Κλειώ μου και ειδικά με αυτό που λες να ψάξεις για ανθρώπους που αγαπούν τη δουλειά τους συμφωνώ απόλυτα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ευχαριστώ πολύ Ελευθερία μου! Η αλήθεια είναι πως η αναζήτηση και η αγωνία του γονέα για το καλύτερο δεν σταματά ποτέ! Απλά νομίζω πως ο παιδικός σταθμός είναι η πρώτη κρυάδα που παίρνουμε!!! Μακάρι να υπήρχε μία μαγική συνταγή και πάντα να επιλέγαμε το σωστό!
ΔιαγραφήΜε γυρνάς πολύ πίσω στον χρόνο.. Ο γιος μου πήγαινε σε έναν ιδιωτικό βρεφονηπιακό σταθμό από δυο χρονών, ως την πρώτη δημοτικού. Δεν ήταν απλά ιδανικός, ήταν ακριβώς αυτό που είπες: με "ανθρώπους που είχαν όρεξη για δουλειά, αγάπη για αυτό που κάνουν και όραμα!" Το πιο συγκινητικό ήταν όταν ο γιος μου 20 χρονών πια, συνάντησε τον ιδιοκτήτη τού σταθμού, που έχει ακόμα τον σταθμό, και τα είπανε! Ο,τι καλύτερο για κάθε παιδάκι εύχομαι! Πολλά φιλιά :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι όμορφη σκηνή!!! Και εγώ πιστεύω πως τις συγκεκριμένες δασκάλες δεν θα τις ξεχάσουν ποτέ!!! Και επίσης νομίζω πως έβαλαν τα θεμέλια στην ψυχή και την προσωπικότητά τους για την μετέπειτα εξέλιξή τους! Πραγματικά μακάρι όλα τα παιδάκια να έχουν παιδαγωγούς και εκπαιδευτικούς που θα τα κάνουν να ανθίσουν!
ΔιαγραφήΑχ Κλειώ μου, η ανάρτησή σου είναι τόσο μα τόσο επίκαιρη και με βρίσκει στην ίδια φαση. Το σποράκι μου είναι τωρα ενος χρόνου και το Σεπτέμβρη θα είναι 15 μηνών. Ειμαι σε μεγαλο δίλημμα ουσα άνεργη αν πρεπει να τη στειλω σε παιδικο απο τοσο μικρη (αλλα και σε ποιο παιδικό), ή να περιορίσουμε παρα μα πάρα πολύ τα εξοδά μας και για εναν ακόμα χρόνο να μείνω μαζί της. Τεράστιο δίλημμα που με κρατα ξάγρυπνη πολλα πολλά βράδια. Μακάρι να έβρισκα και εγώ τον τέλειο σταθμό για το παιδάκι μου και να ήμουν ήσυχη. Αν γινότα αυτό θα την έγραφα αύριο κι όλας!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε καταλαβαίνω απόλυτα! Μεγάλη απόφαση και τεράστιο δίλημμα!!! Εύχομαι μέσα από την ψυχή μου να αποφασίσεις το καλύτερο! Είναι μικρή ακόμα πάντως! Ίσως σε παίρνει να το καθυστερήσεις και να τη βάλεις κατά τον Μάρτιο, που θα έχει μεγαλώσει λίγο και θα μπορείς να καταλάβεις! Ο παιδικός πάντως για μένα μόνο οφέλη προσφέρει στα παιδιά! Αν χρειαστείς οτιδήποτε στείλε μου πμ!
ΔιαγραφήΣαν να διαβάζω όλα όσα έχω σκεφτεί και έχω βιώσει! Κι εγώ όταν η μεγάλη μου κόρη ήταν 2 ετών διάλεξα ένα πολύ σούπερ παιδικό σταθμό με όμορφο κτίριο, όμορφο περιβάλλον, μεγάλο κήπο, πολλές δραστηριότητες, καλές δασκάλες και τσουχτερή τιμή. Στους 3 μήνες σταματήσαμε όχι επειδή δεν ήταν καλός αλλά επειδή αρρώσταινε συνέχεια. Την κράτησα σπίτι και τον επόμενο Σεπτέμβρη την πήγα σε ένα μικρό παιδικό σταθμό, με μικρό κήπο, λίγα παιδάκια, λιγότερες δραστηριότητες αλλά οικογενειακό περιβάλλον και το παιδί μου όπως γράφεις κι εσύ άνθισε! Μεγάλη κουβέντα η επιλογή του παιδικού σταθμού! Τα φιλιά μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ όλες λίγο πολύ έχουμε βιώσει την ίδια ιστορία!!! Μακάρι όλα τα παιδάκια να ανθίζουν!!! Το εύχομαι ολόψυχα!!!Νομίζω ότι και ένα πιο μικρό, οικογενειακό περιβάλλον ίσως να τα βοηθάει!!! Αλλά πάνω από όλα είναι οι άνθρωποι που έχουν δίπλα τους!!! Σε γλυκοφιλώ!!!
Διαγραφή