Το κυδωνόπαστο και το κάψιμο !!!

Όταν σχεδίαζα στο μυαλό  μου το blog, έλεγα ρητά και κατηγορηματικά ότι αποκλείεται να βάζω συνταγές. Έλα όμως που τίποτα δεν πάει βάση σχεδίου... για αυτό ποτέ μην λες ποτέ!

Έτσι, ύστερα από 3 ώρες ατελείωτου πόνου (λόγω καψίματος, θα σας εξηγήσω παρακάτω), αποφάσισα να βάλω τη συνταγή προς γνώση και συμμόρφωση δικής μου, αλλά και άλλων δόλιων νοικοκυρών που θα επιχειρήσουν να κάνουν τη συγκεκριμένη συνταγή.

Το κυδωνόπαστο είναι μια αγαπημένη μου συνταγή, που στο μυαλό μου είναι συνυφασμένη με τα Χριστούγεννα. Ταιριάζει απόλυτα με διάφορα τυριά ή και σκέτο σαν γλυκάκι. (για την λιγούρα καλέ!)

Όταν η γλυκιά μου πέθη (Βλέπε πεθερούλα, και την καλοπιάνω γιατί ο διάολος έχει πολλά ποδάρια και μπορεί να μας διαβάζει...λέμε τώρα!), μου είπε πριν 2 βδομάδες, έχω κυδώνια, θέλεις να πάρεις; Πέταξα τη σκούφια μου, γιατί είχα σκοπό να κάνω κυδωνόπαστο, αλλά όλο το ανέβαλα. Ωραία σκέφτομαι, θα πάρω για να αναγκαστώ να το κάνω, αφού οι μέρες για τα Χριστούγεννα πλησιάζουν απειλητικά.

Τα πήρα λοιπόν, και τα άφησα ένα δεκαήμερο στη σακούλα, κάτω στο πάτωμα να τα κοιτάω και να με κοιτούν. Τα πατήσαμε καλά καλά, σκοντάψαμε πάνω τους καμιά δεκαριά φορές, και έπαιξε και λίγο μπάλα μαζί τους ο μικρός γλυκός Δρακάκος μου...

Τώρα είναι που λες εσύ καλή μου αναγνώστρια ντροπή μου, τι νοικοκυρά είμαι εγώ και άλλα τέτοια... Τα έλεγα και εγώ στον εαυτό μου κάθε μέρα! Αλλά που!!! Μπαινάκης- βγαινάκης, τα κυδώνια ακόμα εκεί... Δεν χαλούσαν κιόλας τα άτιμα, να το πάρω απόφαση να τα πετάξω...

Έτσι, την Κυριακή το πρωί που ξύπνησα, είπα πως δεν χωράει άλλη αναβολή θα φτιάξω το γλυκό. Είναι που έχω καθιερώσει και αυτές τις Christmas Traditions, και αν δεν το έφτιαχνα όλοι θα μου την έλεγαν!!!

Ναι, αλλά την Κυριακή θα βγαίναμε έξω για φαγητό, μεγάλη παρέα . Ε καλά λέω, η έξυπνη, είναι 10 το πρωί, μέχρι τις 2 που θα βγούμε έχω ώρες...Προλαβαίνω... Πωωωως μην φας, έχω γλαρόσουπα...

Ξεκινάω λοιπόν, να τα ξεφλουδίσω και να τα καθαρίσω... Άπειρα τα κυδώνια, Μέτα από μισή ώρα φώναξα το ιππικό για βοήθεια ( τον husband καλέ). Καθαρίζει αυτός, βράζω εγώ ...άπειρα τα κυδώνια! (το είπα ξανά αυτό ε; Φαντάσου πόσα ήταν τα άτιμα!) Βγάζω κατσαρόλες,  περνάω στο multi, και αρχίζει ο γολγοθάς... 

Ήταν 11 και λέω ως τις 1 και μισή προλαβαίνω... Αμ δε, δεν προλάβαινα... Αλλά το είχα ξεκινήσει... οπότε έχω την φοβερή ιδέα να δυναμώσω το μάτι και να είμαι από πάνω του, να ανακατεύω συνέχεια για να μην κολλήσει, μπας και γίνει πιο γρήγορα... ( φιλικά σας το λέω... τέτοιες ιδέες να μην έχετε). Κατακάηκα!!! Αυτό πετούσε συνέχεια, πιτσιλούσε καυτό κυδώνι και η κουζινούλα απέκτησε μία ωραία στρώση μαρμελάδας κυδώνι παντού! Όταν λέω παντού, εννοώ παντού ! Τι δεν καταλαβαίνεις καλή μου; Ναι ναι, και πάνω από τον απορροφητήρα και μη σου πω και πάνω από το φωτιστικό! Όχι, ταβάνι δεν έπιασε αλλά θα το ξανατσεκάρω για καλό και για κακό! Το χειρότερο όμως, ήταν τα χεράκια μου!!! Έπαθαν εγκαύματα σχεδόν παντού! Ξέρεις τις μικρές εκείνες κόκκινες πιτσιλιές , ανάλογα που με χτυπούσε η μαρμελάδα!!! 

Ξέρω τώρα θα με ρωτήσετε γιατί δεν το έκλεισα! Πρώτον σας είπα, είχαμε οικογενειακώς ραντεβού! Δεύτερον θα σας πω το εξής... την φωτογραφία εκείνη πάνω δεξιά στο blog την είδατε; Ααα την είδατε!  Άρα καταλάβατε ότι είμαι ξανθιά!!! Τώρα πιστεύω λύθηκαν οι απορίες σας!

Χωρίς πλάκα τώρα, είναι μια εξαιρετική συνταγή, εύκολη, και γίνεται ένα πεντανόστιμο γλυκό! Αρκεί να έχετε χρόνο μπροστά σας και να ακολουθήσετε πιστά στη συνταγή! Αυτό το έμαθα καλά!!!!

Υλικά  -    8 κυδώνια (8 έτσι... όχι άπειρα όπως εγώ) -    1 και μισό ποτήρι νερό -    ζάχαρη κρυσταλλική Εκτέλεση -    Πλένουμε, καθαρίζουμε και κόβουμε στα 4 τα κυδώνια και μετά σε κύβους. - Τα βράζουμε προσθέτοντας το νερό μέχρι να μαλακώσουν. Μην προσθέσετε παραπάνω νερό γιατί θα αργήσει πολύ να δέσει. -      Πολτοποιούμε με μίξερ χειρός, μούλτι ή μύλο.  -      Για κάθε κούπα πολτό, προσθέτουμε μια κούπα ζάχαρη. - Βράζουμε σε μεσαία προς χαμηλή θερμοκρασία, χωρίς να προσθέσουμε νερό, ανακατεύοντας με ξύλινο κουτάλι (προσοχή), μέχρι να ξεκολλήσει από τα τοιχώματα της κατσαρόλας. -  Απλώνουμε το μείγμα σε ταψί με αντικολλητικό χαρτί και το αφήνουμε 2-3 μέρες σε μέρος χωρίς υγρασία, να στεγνώσει καλά. -  Μόλις κρυώσει το κόβουμεσ σε κομματάκια και το αποθηκεύουμε στο ψυγείο σε αεροστεγές συσκευασία. -  Κρατάει μέχρι και ένα χρόνο στο ψυγείο!  Καλή όρεξη και καλή επιτυχία!

Είναι ένα από τα γλυκάκια που δίνω στους αγαπημένους μου, τα Χριστούγεννα! Στην κατάλληλη βέβαια συσκευασία! Άντε χαλάλι τα καψίματα!

Enjoy it,
Clelia!