Φαντάζομαι πως μέσα από εδώ μέσα οι περισσότεροι με έχετε για έναν άνθρωπο έξω καρδιά και τσιριμπίμ τσιριμπόμ! Να σας πω την αλήθεια, δεν θέλω να σας χαλάσω αυτή την εικόνα και να σας απογοητεύσω! Η αλήθεια είναι ότι γενικά είμαι ένας πολύ αισιόδοξος άνθρωπος! Πολλοί με κατηγορούν ότι ζω στον δικό μου κόσμο, τρίτο συννεφάκι δεξιά! Η αλήθεια είναι ότι μου αρέσει το συννεφάκι μου! Με προστατεύει από κακοτοπιές!

Υπάρχουν όμως κάτι ρημαδομέρες, που όλα είναι μαύρα, μουντά και φουρτουνιασμένα, μέσα μου και έξω μου, που δεν θέλω να σηκωθώ από το κρεβάτι και που ακόμη και ο αέρας που αναπνέω, αισθάνομαι ότι δεν μου φτάνει! Είμαι γρουσούζα και γκρινιάρα και την ακούω και από πάνω γιατί είμαι έτσι στα down μου, ενώ δεν τους έχω συνηθίσει σε τέτοια! Συγνώμη κύριος που νταουνιαστήκαμε χωρίς να σας ρωτήσουμε!

Τέτοιες μέρες νομίζω πως διανύω και τώρα! Μην με ρωτάτε γιατί, δεν έχω μία σίγουρη απάντηση!
Είναι που ενώ είχα υποσχεθεί πως θα διώξω τους τοξικούς ανθρώπους από τη ζωή μου, βλέπω πως τελικά είναι πιο δύσκολο απ' όσο είχα φανταστεί! Είναι που κάθε μέρα πέφτω από τα σύννεφα με κάποιους άλλους και αναρωτιέμαι με όσα κάνουν, πόσο ακόμη πιο χαμηλά θα πέσουν στα μάτια μου! Είναι που από εκεί που δεν το περιμένεις, ακούς ατάκες που σε κάνουν να βλέπεις κόκκινες, πράσινες, μπλε και πορτοκαλί πεταλουδίτσες (χειρότερα και από το να έτρωγες σκαμπίλι)! Είναι που ενώ είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου ότι δεν θα ξανακάνω πράγματα που δεν θέλω και θα λέω όχι, ακούω μια φωνή να απαντάει ναι, θα το κάνω και μετά βαράω το κεφάλι μου στον τοίχο!

Είναι που ξεκίνησα και αυτή την ρημαδο-δίαιτα και ένα νταούνισμα το έχω όσο να πεις! Είναι που ανέκαθεν ο Ιανουάριος και ο Φεβρουάριος ήταν οι χειρότεροι μου μήνες! Και εντάξει επειδή τον Φεβρουάριο γεννήθηκαν οι θησαυροί μου, άλλαξα γνώμη ... αλλά αυτός ο Ιανουάριος, ακόμη στο λαιμό μου κάθεται! Είναι που μου φταίνε όλα... Είναι και μάλλον ο Ερμής ανάδρομος ή "ανάγωγος" που λέει και η αγαπημένη μου μανούλα! Είναι όλα μαζί!

Κάτι τέτοιες μέρες λοιπόν, που είμαι πιο κάτω και από τα τάρταρα, τις αντιμετωπίζω ως εξής!

1. Παπλωματοθεραπεία ολέ! Ξέρετε κρεβατάκι, παπλωματάκι και άγιος ο Θεός! Ααα και χαρτομάντηλα πολλά χαρτομάντηλα!

2. Ταβανοθεραπεία! Σε συνδυασμό με το ένα! Το κοιτάω, με κοιτάει και λέμε τα μυστικά μας!

3. Ατελείωτη μουσική στο ipod! Κάνει δουλειά και αυτό γιατί πραγματικά εκτονώνομαι!

4. Ατελείωτη συζήτηση με την καλύτερη μου φίλη και το μεγαλύτερο στήριγμά μου, τον εαυτό μου! Είναι κάτι που με βοηθάει πάντα! (Ω ναι ακούω φωνές, ελπίζω να μην μου περάσουν τον ζουρλομανδύα)!

5. Εντάξει θα το παραδεχτώ... και η σοκολάτα κάνει την δουλειά της!

Και κάπου εκεί μέσα στη φουρτούνα και την θαλασσοταραχή, μετά από όλα τα παραπάνω απαραίτητα μέτρα, πάντα μα πάντα βγαίνει το ουράνιο τόξο! Θα είναι μια ηλιόλουστη ανοιξιάτικη μέρα και δεν θα θέλω πια να κρυφτώ άλλο κάτω από το πάπλωμα! Ούτε να δω άλλο το ταβάνι! Θα έχω πάρει τις αποφάσεις μου και θα έχω βρει την ισορροπία μου! Και ξανά θα αρχίσω από την αρχή!

Το παραπάνω post το εμπνεύστηκα από την φίλη μου Γιώτα στις bloggologies όταν απάντησα στην ανάρτησή της!
Αφού το έγραψα και μετά είδα το post της Άσπας για την Blue Monday και να πω την αλήθεια κάπως ανακουφίστηκα! Εδώ σου λέει έχουν γίνει έρευνες και έρευνες για αυτή την μέρα του Ιανουαρίου που είναι τόσο καταθλιπτική, εγώ θα της ξέφευγα!

Love,
Clelia

Y.Γ. Την ανάρτηση την έγραψα Κυριακή βράδυ, την ξαναδιαβάζω Δευτέρα πρωί και ενώ ακόμη αισθάνομαι χάλια, έπιασα τον εαυτό μου να χαμογελάει αμυδρά! Σημάδι ότι ήδη είμαι καλύτερα!
Άσε που η μέρα είναι άσπρη γιατί χιόνισε... (Εντάξει δεν είναι ακριβώς η ηλιόλουστη μέρα που ονειρευόμουν, αλλά κάτι είναι και αυτό!)