Το ταξίδι μας στην Αθήνα! Ένα διαφορετικό δώρο γενεθλίων!

Πάντα πίστευα πως το καλύτερο δώρο που κάνουμε οι γονείς στα παιδιά μας, είναι οι αναμνήσεις μου τους χαρίζουμε! Για το λόγο αυτό ήθελα σε σημαντικές ημερομηνίες γενεθλίων να τους κάνουμε δώρα που θα τους μείνουν αξέχαστα!

Θεώρησα λοιπόν, πως φέτος ήταν μία από αυτές τις ημερομηνίες... άλλωστε κλείνανε τα 5 τους χρόνια! Έτσι αποφασίσαμε το δώρο τους να είναι ένα ταξίδι στην Αθήνα, μία πόλη που προσωπικά λατρεύω και που όποτε κατεβαίνω περνάω πολύ καλά! Οργανώσαμε το ταξίδι και φύγαμε αρχές Φεβρουαρίου, ακριβώς την επόμενη μέρα από τα γενέθλιά τους!

Το καλό ήταν ότι θα πηγαίναμε με αεροπλάνο, οπότε θα αποκτούσαν μία ακόμη εμπειρία, μιας και δεν είχαν ξανά ταξιδέψει ξανά με αυτό το μεταφορικό μέσο! Η αλήθεια ήταν πως είχα λίγο άγχος για την πτήση, αλλά τελικά τους άρεσε πολύ και δεν φοβήθηκαν καθόλου!

Είχαμε κανονίσει να μείνουμε αρκετές μέρες (6 στο σύνολο) ώστε να δούμε όσα περισσότερα πράγματα μπορούσαμε! Εντάξει ήμασταν σούπερ τυχεροί γιατί εκεί μας φιλοξένησε μία αγαπημένη θεία μας! Ο καιρός βέβαια δεν ήταν σύμμαχος μας, γιατί κατά την διαμονή μας εκεί, είχε ένα πολικό ψύχος και είδαμε μέχρι και χιόνια στον Υμηττό! (έλεος, εμάς περίμενε να χιονίσει;)

Ακολουθεί μία επική ανάρτηση, η οποία μου πήρε ενάμιση μήνα να γράψω (καλά να πάθω γιατί κορόιδευα κάτι άλλες ψυχές), με άπειρες φωτογραφίες! Στην ανάρτηση αυτή, πάλεψα με τους προσωπικούς μου δαίμονες, σκέφτηκα αμέτρητες ώρες και πήρα την μεγάλη απόφαση να βάλω τις φωτογραφίες των παιδιών μου, ακάλυπτες... Ο λόγος που το έκανα, είναι γιατί η χαρά στα πρόσωπά τους ήταν τόσο μεγάλη, που δεν ήθελα με τίποτα να την κρύψω...

Είστε έτοιμοι να δείτε τα highlights του ταξιδιού μας;

1η μέρα

Επειδή ήμασταν κουρασμένοι από το ταξίδι την περάσαμε χαλαρά στο σπίτι και με μία μικρή επίσκεψη στο Golden Ηall!

2η ημέρα 

Ο καιρός δεν μας έκανε το χατήρι και έβρεχε πολύ! Αυτό όμως δεν μας εμπόδισε να ακολουθήσουμε κατά γράμμα το πρόγραμμά μας και να επισκεφτούμε το μουσείο της Ακρόπολης!

Την Ακρόπολη την ερωτεύτηκαν με την πρώτη ματιά!

Εγώ λόγω σπουδών (Ελληνικός Πολιτισμός είναι αυτός!), είχα διακαή πόθο να δω το περιβόητο μουσείο από κοντά! Όμως με προβλημάτιζε η συμπεριφορά των παιδιών εκεί! Σας πληροφορώ ότι στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων... Τόσο πολύ που άρχισα να αναρωτιέμαι αν την αγάπη μας για τα αρχαία την κληρονομούμε με κάποιο dna! Εντάξει δεν τους ενδιέφεραν τα πάντα, αλλά για 3 ώρες που μείναμε εκεί, πέρασαν τέλεια! Έμαθαν κάποια πράγματα για την αρχαία Ελλάδα και ερωτεύτηκαν... τις Καρυάτιδες!

Η μαμά εξηγεί γιατί η θέση είναι κενή και που βρίσκεται η Καρυάτιδα! (Άδικο μαμά, πολύ άδικο!)

Ευτυχώς, από το μουσείο προμηθευτήκαμε τα παιδικά τσαντάκια που είχαν μέσα πολύ ωραία παιχνίδια , και την αφίσα για να κολλήσουμε τα αυτοκόλλητα της θεάς Αθηνάς, μία δραστηριότητα που θύμιζε κυνήγι θησαυρού και που τους άρεσε πάρα πολύ!

Memory με τα αρχαία αγάλματα.

Εννοείται πως κάτσαμε και ήπιαμε ένα καφεδάκι στο καφέ του μουσείου για να ξεκουραστούμε, να παίξουμε και να απολαύσαμε τη θέα!

Μέσα στη ναζιά και την τσαχπινιά!

Το απόγευμα κατεβήκαμε μια βόλτα στη Γλυφάδα, όπου ξεπαγιάσαμε κυριολέκτικά γιατί χιόνιζε!

3η ημέρα

Πριν κατεβούμε στην Αθήνα, είχα ψάξει όλες τις παιδικές θεατρικές παραστάσεις γιατί ήθελα οπωσδήποτε να τους πάω σε κάποια, αφού και τα δύο λατρεύουν το θέατρο! Προς μεγάλη μου έκπληξη διαπίστωσα πως παιζόταν τουλάχιστον 10 παραστάσεις που θα με ενδιέφερε να δούμε! (Πόσο μα πόσο τυχεροί είστε οι Αθηναίοι!) Αφού κατέληξα σε 4, είδα πως υπήρχε ένα πρόβλημα, όλες σχεδόν παιζόντουσαν τις ίδιες μέρες και ώρες, μόνο Σάββατο και Κυριακή, και έτσι έπρεπε να διαλέξω μόνο μία! Μετά από πολύ σκέψη και αφού πήρα τη γνώμη της Γιούλης από το Παιχνιδάκι, κατέληξα να κλείσω εισιτήρια για τον Ιάσονα και το Χρυσόμαλλο Δέρας!

Πόσο μα πόσο εντυπωσιαστήκαμε!

Η παράσταση μας άφησε εκστασιασμένους! Δεν ξέρω τι και πρώτα να περιγράψω. Για το σενάριο, την σκηνοθεσία, τα φοβερά σκηνικά, τις εκπληκτικές ερμηνείες, τις καταπληκτικές φωνές του Ορφέα και της Μήδειας... Ήταν μία άψογη παράσταση από κάθε άποψη!

Αν ενδιαφέρεστε διαβάστε τις αναρτήσεις για την παράσταση από τη Γιούλη αλλά και από τη Μάγδα από το Κάθε μέρα γονείς!

Μετά την παράσταση κατεβήκαμε μία βόλτα στην Μαρίνα του Φλοίσβου, όπου τα μικρά ξετρελάθηκαν! 

Μας έχει πιάσει η ώρα της τρέλλας!

Στη συνέχεια κάναμε μια βόλτα στο Πασαλιμάνι και στην Καστέλα! (Έψαχνα να βρω τρομάρα μου το σπίτι της Ειρήνης από το "50-50").

Κρύο, κρύο παγωνιά!

Το απογευματάκι μας είχαν τραπέζι πολύ καλοί μας φίλοι, οι οποίοι μας σκλάβωσαν με την φιλοξενία τους! Μέχρι και πάρτι έκπληξη ετοίμασε η ανθομελένια οικοδέσποινα για τα παιδιά, αν και δεν είναι τυχαίο αφού αγαπάει τόσο πολύ τα πάρτι!

Πάρτυ έκπληξη!!!

Τα παιδιά μας το διασκέδασαν και άνοιξαν λίγο πιο μπροστά το τριώδιο, τα κορίτσια κάναμε ένα μίνι blogo συμβούλιο και απορούσαμε τι στην ευχή έλεγαν τόσες ώρες οι άντρες μας! 

Αν και ήταν μόλις αρχές Φεβρουαρίου εμείς το ανοίξαμε το τριώδιο!

Φύγαμε στις μία παρά το βράδυ, με χίλια κλάματα και με την καρδούλα του Δράκου μου λαβωμένη, αφού η Μελιτούλα τον είχε γοητέψει! (Δυστυχώς το καλοκαίρι που θα ξαναβρεθούν αργεί πολύ ακόμα.)

4η μέρα

Ημέρα Κυριακή και πήγαμε να δούμε στο Σύνταγμα την αλλαγή φρουράς!

Η παρέλαση των Ευζώνων!

Αλλαγή φρουράς!

Εντάξει, με έπιασε το πατριωτικό μου και στήθηκα και εγώ για φωτογραφία!

Μόνο η συγκεκριμένη αλλαγή φρουράς, δηλαδή κάθε Κυριακή στις 11 το πρωί, γίνεται με την παρέλαση του τάγματος των ευζώνων και με την συνοδεία της μπάντας της Βουλής! Πιστεύω πως είναι ένα θέαμα που αξίζει να παρακολουθήσουν μικροί και μεγάλοι.

Την Ακρόπολη, ευτυχώς ή δυστυχώς δεν την είχαν ξεχάσει, και θέλανε να ανεβούν στον βράχο διακαώς! Όσο και αν προσπαθήσαμε με τον μπαμπά τους να τα αποθαρρύνουμε, αυτά ήταν τόσο σίγουρα ότι θα τα καταφέρουν και το ζητούσαν τόσο επίμονα, που τελικά τους κάναμε το χατήρι! Έτσι περπατήσαμε όλη την Διονυσίου Αρεοπαγίτου, φτάσαμε στο Ηρώδειο και από εκεί βουρ για τον βράχο της Ακρόπολης!

Δεν περίμενα ότι θα τους ενθουσίαζε τόσο πολύ! Σίγουρα δεν τους έκανε εντύπωση ο Παρθενώνας, τον οποίο βρήκαν λίγο παλιό και χαλασμένο... Τους άρεσε όμως το Ερέχθειο,

η θέα από ψηλά, οι μεγάλες κολώνες (πώς τις χτίζανε μαμά;) και η σημαία...Ναι ναι η σημαία...

Βγήκαμε άπειρες φωτογραφίες...

Όσο και αν προσπάθησα να τους πείσω για το μεγαλείο του Παρθενώνα, τσάμπα πήγαιναν τα λόγια μου... Η εντύπωση ήταν μία! Παλιός και χαλασμένος... (Μα γιατί δεν τον φτιάχνουνε; Εύλογη απορία ενός πεντάχρονου!)

Με τον μπαμπά, από τις σπάνιες εμφανίσεις!

Κατεβήκαμε από τον βράχο, αλλά η αναρρίχηση δεν μας είχε φτάσει και σκαρφαλώσαμε σε όσα δέντρα βρήκαμε! Η ενέργεια των παιδιών είναι ανεξάντλητη!

Κάναμε μια βόλτα στην Πλάκα, για να καταλήξουμε στο Μοναστηράκι σε μια αρχαία ταβέρνα! Ναι ναι έτσι χαρακτήρισαν τον Μπαραϊκτάρη. Εννοείται πως με την πείνα που είχαμε φάγαμε τα πάντα!!!

Η φωτογραφία αφιερωμένη στους γονείς μου που έχουν ιδιαίτερη αδυναμία στο συγκεκριμένο εστιατόριο!

Αφού φάγαμε, θυμηθήκαμε ένα φοβερό παγωτατζίδικο που ξέραμε (πριν 8 χρόνια) στου Ψυρρή και επειδή ήταν τα καλύτερα παιδιά και μιας και δεν είχαμε περπατήσει καθόλου όλη μέρα (εδώ γελάμε), αποφασίσαμε να τα κεράσουμε ένα παγωτό! Με τα χίλια βάσανα το βρήκαμε, φάγαμε το παγωτό αλλά καμία σχέση δεν είχε η γεύση του με 8 χρόνια πριν (απορώ τι περιμέναμε και εμείς) και διαμαρτυρήθηκαν σύσσωμα ότι κουράστηκαν και θέλουν να πάνε σπίτι! Και η μαμά τους επίσης!!!

Το βραδάκι, δήλωσαν πως τους πονούσαν τα πόδια τους και ήταν κουρασμένα και δεν ήθελαν να πάνε πουθενά, οπότε και έμειναν με την θεία! Εμείς γίναμε για λίγο νιόπαντροι, η θεία έκανε τη καλή της πράξη και έκανε babysitting και εμείς πήγαμε για ένα γρήγορο κρασάκι!

5η μέρα

Αφιερωμένη στο Αττικό πάρκο! Πιστεύω πως στο πάρκο αυτό αξίζει ξεχωριστή ανάρτηση! Μας το έλεγαν, αλλά δεν το πίστευα πόσο ωραίο είναι! Τα περισσότερα ζωάκια είναι σχεδόν σαν να βρίσκονται στο φυσικό τους περιβάλλον! 

Λεμούριοι, στο συγκεκριμένο κλουβί μπαίνεις μέσα και τους πιάνεις κυριολεκτικά!

Φοβερή ιδιωτική πρωτοβουλία και μακάρι με την επισκεψιμότητα όλων μας να συμβάλουμε όλοι ώστε να πάει καλύτερα! Τα παιδιά ξετρελάθηκαν, και έκαναν πολλούς μικρούς φίλους!

Οι καλύτεροί μας φίλοι, τα σουρικάτα!

Περπατούσαμε 5 ώρες σχεδόν και πάλι δεν μας έφτασε! 

Το συγκεκριμένο ελεφαντάκι για κάποιο λόγο το λατρέψαμε!

Ελέφαντες σε ερωτικές περιπτύξεις!

Γενικά το ζευγάρωμα έπαιζε πολύ!

Πολύ χαίρομαι που υπήρχαν κλουβιά!

Τι σας έλεγα παραπάνω; Εκείνο για τις περιπτύξεις;

Μαμά και κόρη!

Μπαμπάς και γιος! Δίκαιη μοιρασιά!

Πες πες ο husband, το έπεισε το παγώνι να ανοίξει τα φτερά του!

Μία Νεράιδα στην κουνελοχώρα!

Εντάξει κουρασμένοι μετά από 5 ώρες! 

Το σόου με τα δελφίνια μοναδικό και αν είστε εκεί μην το χάσετε!

Ο Ερμής και ο Ιάσονας

Είχε ψόφο δεν κάνω πλάκα!

Ότι πιο όμορφο έχω δει! (μετά τα παιδάκια μου)

Εντυπωσιακές συγχρονισμένες βουτιές!

Μετά από 5 ώρες περιπλάνησης, κάποια στιγμή  τελειώσαμε και πήγαμε δίπλα για να φάμε στο Macarthur Glen, όπου τα παιδιά ανακάλυψαν μία φανταστική παιδική χαρά, που όμοια της τουλάχιστον στην Θεσσαλονίκη δεν έχουμε! Το φαγητό μπορούσε να περιμένει, το παιχνίδι όμως όχι! Παρά την κούρασή τους, έπαιξαν με την ψυχή τους όσο ο ήλιος έλαμπε ακόμη! (τουλάχιστον μιάμιση ώρα)

Που την βρήκαν την ενέργεια;

6η μέρα - ημέρα επιστροφής!

Τελευταία βόλτα στο κέντρο της Αθήνας! Κολωνάκι, καφέ στου Ζώναρς και μετά βόλτα στην Ακαδημία, Βιβλιοθήκη, Πανεπιστήμιο!

Το πιο αγαπημένο μέρος μου! Βιβλιοθήκη!

Εντάξει, τον ξεθεώσαμε τον Δρακούλη μου! Και τον πιάσανε λίγο τα μούτρα του!

Τους υποσχέθηκα πως θα κάνω ότι περνάει από το χέρι μου το όνομά μου να γραφτεί με χρυσά γράμματα σε αυτόν τον τοίχο! Τα όνειρα μπορούν να είναι όσο μεγάλα επιθυμούμε! Σωστά;

Τελευταίες βόλτες έξω από το Πανεπιστήμιο!

Το βράδυ γυρίσαμε πίσω στην Θεσσαλονίκη μας κατάκοποι, με γεμάτες αποσκευές και καταευχαριστημένοι όλοι μας! Το πιο σημαντικό όμως είναι ότι τους χαρίσαμε μία υπέροχη εμπειρία, αυτή του πρώτου τους ταξιδιού και τόσες πολλές αναμνήσεις (και 1000+ φωτογραφίες παρακαλώ!), που θα τους συνοδεύουν στην ενήλικη ζωή τους για πάντα! 

Να είστε ευτυχισμένα και πάντα χαμογελαστά καρδούλες μου! 

Όπως ήσασταν στο πρώτο μας ταξίδι! Εύχομαι να κάνετε πολλά πολλά ταξίδια ακόμη, να γυρίσετε πολλά μέρη του κόσμου  και να γεμίσετε εμπειρίες, εικόνες, χρώματα και αρώματα! Να θυμάστε όμως πάντα, πως σημασία δεν έχει ο προορισμός, μόνο το ταξίδι!!!

Το επόμενο μεγάλο ταξίδι μας, καλά να είμαστε, θα είναι σε 3 χρόνια, όταν γίνουν 8 χρονών! Μαντεύετε τον προορισμό μας; (και εδώ έχει σημασία ο προορισμός!!!)

Clelia!