H πασίγνωστη γιορτή μου!

Η 1η Σεπτέμβρη είναι για μένα μία ιδιαίτερη ημερομηνία! Εκτός του ότι σηματοδοτεί την αρχή του φθινοπώρου είναι και η γιορτή μου! Ω ναι! Γιορτάζω ακόμα και εγώ! Τι θα πει δεν το ήξερες; Πώς γίνεται... είναι πασίγνωστη η γιορτή μου! (Καλά εντάξει πλάκα κάνω!) Είναι μία γιορτή που ευτυχώς τα τελευταία χρόνια έχει ξεκινήσει να γίνεται ολοένα και πιο γνωστή... μαζί μου γιορτάζουν και άλλα 40 γυναικεία ονόματα όλα περίεργα!

Το αστείο είναι πως την ύπαρξη της γιορτής μου την αγνοούσα για τα πρώτα 16 χρόνια της ζωής μου! Ή μάλλον σύμφωνα με τα λεγόμενα της μαμάς μου μάλλον γιόρταζα! Έτσι της είχε πει ένας παπάς! Απλά δεν ξέραμε πότε... και περάσαμε έτσι 16 χρόνια που δυστυχώς δεν είχαμε ίντερνετ για να γκουγκλάρουμε τις απορίες μας!

Το τέλειο μου όνομα το κληρονόμησα από την αγαπημένη μου γιαγιάκα! Και αυτή το πήρε από τον σπουδαγμένο νονό της, που πήγε κόντρα σε κάθε κατεστημένο της εποχής και το αποφάσισε μόνος του! Λάτρης της αρχαίας Ελλάδας και της Ιστορίας, αποφάσισε να δώσει στην αγαπημένη του βαφτισιμιά, το υπέροχο όνομα της μούσας της ιστορίας! Κλειώ!!!

Πολύ ωραίο δε λέω, σας τα έχω πει και εδώ, με έχει σώσει από πάρα πολλές εξηγήσεις για το ποια είμαι! Έλεγα ένα Κλειώ και καθάρισα! 12 χρόνια (6 δημοτικό + 3 γυμνάσιο + 3 λύκειο) στο σχολείο δεν υπήρξε ποτέ καμία άλλη! Ποτέ δε βρέθηκε καθηγητής να με φωνάξει με το επίθετο που ήταν κοινότατο. Όπως και να το κάνουμε απολάμβανα κάποια προνόμια... αλλά πιστέψτε με εκείνα τα χρόνια καθόλου δεν μου άρεσε!

Το αντάλλασσα ευχαρίστως με ένα Ελένη, Μαρία, Κατερίνα, Χριστίνα που είχαν σούπερ πασίγνωστες γιορτές! Το πρόβλημά μου ήταν αυτό ακριβώς! Η γιορτή! Πώς να πείσεις ένα παιδάκι ότι δεν πειράζει που δεν  έχει γιορτή; Πείραζε και παρα - πείραζε! Ήθελα τη γιορτούλα μου, το πάρτι μου, να κεράσω τους φίλους μου, να πάρω τα δώρα μου... 

Άσε εκείνο το άλλο το κλισέ! ¨Πώς σε λένε;" ... "Κλειώ!" ... "Μα τι ωραίο όνομα! Ξέρεις τι ήταν η Κλειώ;" Ναι ήξερα και την Κλειώ και τις άλλες 8 μούσες που τις είχα μάθει από 3 χρονών για να απαντάω κατάλληλα στις ερωτήσεις των μεγάλων! Υπήρχαν βέβαια και κάποιοι που αγνοούσαν παντελώς την ύπαρξη του ονόματος! "Καλά υπάρχει τέτοιο όνομα;" Αλλά η ανατροφή μου δεν με άφηνε να απαντήσω καταλλήλως! 

Μέχρι που στην τρίτη γυμνασίου βρέθηκε μία κοπέλα στο δρόμο μου, που ήξερε ότι γιόρταζα! Ήξερε και τη μαγική ημερομηνία!!! 1η Σεπτεμβρίου!!! Μπορεί για εκείνη τη χρονιά να είχε περάσει η γιορτή μου, αλλά την επόμενη θα γινόταν χαμός! Χαρές και πανηγύρια!!!

Ο χρόνος πέρασε και με τα πολλά έφτασε η πολυπόθητη ημερομηνία και έζησα την απόλυτη φρίκη! Ακόμα και οι δικοί μου το είχαν ξεχάσει! Μα πως είναι δυνατόν; Δεν καταλάβαιναν πόσο σημαντικό ήταν για μένα; Όμως μετά από τόσα χρόνια είναι πολύ δύσκολο να επιβάλλεις μία γιορτή! Ακόμα και αν είναι πέρα για πέρα αληθινή!

Από τότε κάθε χρόνο και καλύτερα! Λίγο η Renault που τίμησε το ονοματάκι μου δεόντως, λίγο που μας έπιασε μια αρχαιομανία για σπάνια και περίεργα ονόματα, λίγο που μεγάλωσα και εγώ, λίγο που την επέβαλα την γιορτή μου τελικά... κάτι έγινε! 

Και να σας πω ένα μυστικό; Ακόμα και σήμερα, πολλά χρόνια μετά, εκπλήσσομαι ευχάριστα αν κάποιος, όχι πολύ δικός μου, με ρωτήσει σήμερα  "Μήπως γιορτάζεις;" Γιατί τελικά η απουσία γιορτής στα μικρά μου χρόνια, κάτι μου άφησε...(θέλει αρκετές ώρες ψυχανάλυσης μάλλον για να περάσει)! Αν έχετε κάποια φίλη λοιπόν, με σχετικά σπάνιο όνομα πιθανότατα να γιορτάζει και αυτή σήμερα! Δώστε απλόχερα τα χρόνια σας πολλά!!!

Αδαμαντίνη, Αθηνά, Ακριβή, Αντιγόνη, Αριβοία, Ασπασία, Αφροδίτη, Διόνη, Δωδώνη, Ελπινίκη, Ερασμία, Ερατώ, Ερμηνεία, Ευτέρπη, Θάλεια, Θεανώ, Θεανόη, Θεόνυμφη, Θεοφάνη, Καλλιρρόη, Καλλίστη, Κλειώ, Κλεονίκη, Κλεοπάτρα, Κοραλλία, Λάμπρω, Μαργαρίτα, Μαριάνθη, Μελπομένη, Μόσχω, Ουρανία, Πανδώρα, Πηνελόπη, Πολύμνια, Πολυνίκη, Σαπφώ, Τερψιχόρη, Τρωάς, Χάϊδω και Χαρίκλεια  Χρόνια μας πολλά!!!

Κλειώ!!!