Πρόσεχε τι εύχεσαι γιατί μπορεί και να το πάθεις!

Όταν ήμουν μικρή η λατρεμένη μου γιαγιάκα μου έλεγε πολλές φορές πρόσεχε τι εύχεσαι γιατί μπορεί και να το πάθεις... Τότε δεν καταλάβαινα που ήταν το αρνητικό! Ήθελα κάτι πολύ και ευχόμουν να συμβεί! Άμα συνέβαινε που ήταν το κακό; (η αλήθεια είναι ότι αυτή η απλή και αφοπλιστική λογική των παιδιών πραγματικά μου έχει λείψει στην ενήλικη ζωή μου!)

Χρειάστηκε να περάσουν πολλά χρόνια για να καταλάβω πως η γιαγιά δεν τα είχε χάσει!Είχε δίκιο όταν έλεγε πώς πρέπει να προσέχω τι εύχομαι... γιατί ωραία είναι να πραγματοποιείται η ευχή σου, αλλά με τι τίμημα και τι κόστος;

Δεν είμαι μοιρολάτρης, πιστεύω πώς μέχρι ενός σημείου ορίζουμε την  μοίρα μας με τις επιλογές μας! Πρέπει να παλέψουμε για όσα θέλουμε στη ζωή, να είμαστε μαχητές και όχι παθητικοί θεατές! Αλλά συγχρόνως πιστεύω πώς αν θέλουμε κάτι πολύ σε αυτή την το σύμπαν συνωμοτεί για να το αποκτήσουμε! (αθάνατος Κοέλιο!) Και εκεί κάπου μπαίνει το μότο της γιαγιάς μου σχετικά με το τι ευχόμαστε.

Ουκ ολίγες φορές έχω βγει από κάποια δύσκολη θέση γιατί η ζωή μου τα έφερε κάπως! Έτσι και σήμερα ταρακουνήθηκα και πάλι για τα καλά! Για κάποιο διάστημα υπήρχε μία κατάσταση η οποία δεν με ικανοποιούσε και ήθελα να την αλλάξω! Πέρασα ώρες ατελείωτες σκεπτόμενη τον πιο κατάλληλο τρόπο, έψαχνα να βρω λύση με τον οποίο όλοι οι εμπλεκόμενοι θα ήμασταν ευχαριστημένοι (αχ αυτό το σύνδρομο του καλού παιδιού), και πάνω στην προσπάθεια της επίλυσης χανόμουν και πάλι στις σκέψεις μου! Κατανάλωσα τόση φαιά ουσία, αισθάνθηκα τόσο εγκλωβισμένη που δεν έβρισκα λύση και τελικά σήμερα το πρωί κάποιος εντελώς εξωγενής παράγοντας, μία παράμετρος αμελητέα που ποτέ δεν την είχα πάρει στα σοβαρά, ήρθε και μου απέδειξε το πόσο δίκιο είχε η γιαγιά μου! 

Γιατί η ευχή μου είχε πραγματοποιηθεί, το πρόβλημα αυτό καθαυτό είχε λυθεί, αλλά με φοβερό κόστος, συνέπειες και απώλειες για όλους μας!!! Που αν με ρωτήσεις τώρα, θα πω ότι μια χαρά ήμουν πριν και ας είχα το πρόβλημα μου! (Ναι ναι είμαι ανικανοποίητη). Απλά πριν είχα ένα μόνο πρόβλημα ενώ τώρα κατέληξα να έχω πολλά! Που αν γινότανε θα ήθελα να πατήσω ένα Ctrl+Z και να επιστρέψω στην πρότερη προβληματική κατάσταση! Αλλά η ζωή δεν είναι υπολογιστής! Δεν έχει επιλογή ctrl+z ούτε και alt++del. Και ναι τελικά το σύμπαν ακούει και κάνει του κεφαλιού του! Σε ποιον να εξηγήσω ότι όταν έκανα την ευχή μου δεν εννοούσα να λυθεί με αυτόν τον καταστροφικό τρόπο! Από ποιον να ζητήσω ευθύνες;

Οπότε αποφάσισα ότι την επόμενη φορά που θα θέλω κάτι, θα το σκεφτώ 500 φορές πριν το ευχηθώ! Όχι τίποτα άλλο, απλά στην ζωή μου μου αρέσει να ορίζω εγώ για το πώς θα γίνονται τα πράγματα! Θέλω οι αποφάσεις που με αφορούν, να είναι δικές μου και μόνο δικές μου! Να αποφασίζω εγώ για τη ζωή μου και να γράφω εγώ το σενάριο! Στα προβλήματα μου, να δίνω εγώ τις λύσεις και όχι κάποιος από μηχανής θεός!

Τελικά η ζωή είναι απρόβλεπτη, προσπαθείς να την δαμάσεις αλλά τα πράγματα δεν έρχονται πάντα όπως τα θέλεις... δεν γίνονται όλα by the book και όσο και αν δεν μου αρέσει συνειδητοποίησα για άλλη μια φορά πως τα γεγονότα και οι καταστάσεις με προλαβαίνουν!!!

Ζήστε, ονειρευτείτε, ευχηθείτε αλλά με προσοχή! Γιατί τώρα πια το ξέρω καλά... Πρόσεχε τι εύχεσαι γιατί μπορεί και να το πάθεις!

Clelia!