Η ζωή που περνάει και χάνεται...
Ενώ ετοιμαζόμαστε για τα 6 μας γενέθλια, χθες βράδυ έλαβα ένα σοκαριστικό μήνυμα από το φιλικό περιβάλλον μου, ένα νέο που με έκανε χίλια κομμάτια! Ένα γνωστό μας κοριτσάκι μόλις 7 χρονών, διαγνώστηκε με επιθετική λευχαιμία... Μόλις το άκουσα, μούδιασε το κεφάλι και το σώμα και σταμάτησε η καρδιά μου!
Όχι δεν είναι η πρώτη φορά που ακούω για κάποιο παιδάκι, ή νέο άνθρωπο... αλλά είναι η πρώτη φορά που είναι τόσο κοντά μου! Το σοκ μεγάλο και οι σκέψεις χιλιάδες... Αν αισθάνομαι εγώ έτσι, πώς ζει, αναπνέει και η παλεύει αυτή η μάνα; Αν εγώ δοξάζω τόσο αναιπαίσχυντα το Θεό που δεν είναι τα δικά μου παιδιά (και φοβάμαι μη θεωρεί ύβρις), από που αντλεί κουράγιο και δύναμη αυτή η μάνα; Τελικά πόσο άδικος είναι αυτός ο κόσμος που ζούμε...
 |
Και τελικά κάπου εκεί, για άλλη μια φορά κατάλαβα πόσο μάταια ζούμε σε αυτή τη ζωή... που την σπαταλάμε και την αφήνουμε να περνάει και να χάνεται... Πόσο ανούσια αναλωνόμαστε για όλα όσα μας προβληματίζουν καθημερινά, πόσο χρόνο ξοδεύουμε άσκοπα, πόσα αρνητικά συναισθήματα αφήνουμε να μας δηλητηριάσουν και πόσο δεδομένο παίρνουμε το μοναδικό πράγμα που δεν είναι καθόλου δεδομένο, την υγεία μας...
Η μικρή μου φίλη, η Βασιλικούλα, είχε απλά ένα κρυολόγημα και μετά ένιωσε μια μικρή αδιαθεσία στο σχολείο και αυτό ήταν όλο. Χρειάστηκε ούτε 2 βδομάδες για να γυρίσει όλος ο κόσμος της ανάποδα και να κρέμεται η ζωή της από μια μικρή κλωστούλα... από ένα θαύμα!!! Ω, πόσο θέλω να πιστέψω σε αυτό το θαύμα! Πόσο ανάγκη έχω να πιστέψω πάλι στη ζωή... και αν εγώ αισθάνομαι έτσι, η μανούλα της πώς αισθάνεται; Τι λόγια να βρεις για να πεις στη μαμά; Τι λόγια να πεις στον μεγάλο αδερφό της; Τι λόγια παρηγοριάς να βρεις να πεις σε όλους;
Πόσο θέλω να αλλάξω τους κανόνες που παίζεται αυτό το παιχνίδι που λέγεται ζωή... Να τηρείται η σειρά, έλεγε η γιαγιά μου και πόσο δίκιο είχε... Η σειρά!!! Να αλλάξω και εγώ! Να γίνω καλύτερη σε όλα, σε όσα προσφέρω, στη συμπεριφορά μου, σε όλα... Να κερδίσω το χρόνο! Να κάνω όσα θέλω με τα παιδιά μου, τίποτα δεν μπορεί να περιμένει για αύριο... Όλα σήμερα, μόνο σήμερα!!! Το αύριο μου είναι δανεικό!!! Σήμερα και ότι γίνει... σήμερα και όπου μας βγάλει... Σήμερα γιατί το ξέρω πώς η ζωή περνάει και χάνεται... και είναι ίσως η μόνη αλήθεια που ξέρω!
Για αυτό μη θεωρείτε τίποτα δεδομένο! Περάστε χρόνο με όσους αγαπάτε! Αγκαλιάστε και φιλήστε τα παιδιά σας σαν να μην υπάρχει αύριο, παίξτε, γελάστε, κυλιστείτε, πάτε βόλτες... Κάντε όλα όσα θέλετε... τώρα που έχετε το χρόνο σύμμαχο σας! Αυτά είναι τα σημαντικά!!!
Μακάρι κανείς ποτέ να μην το μάθει με τέτοιο τρόπο! Κανένα άλλο παιδάκι να μη νοσήσει από τέτοιες αρρώστιες. Καλό κουράγιο σε όλους αυτούς τους γονείς !!! Υποκλίνομαι στο θάρρος σας και στη δύναμη σας! Είμαι τόσο μικρή μπροστά σας... Η Βασιλική είναι μέσα στις προσευχές μας!
Κλειώ
Η Βασιλική νοσηλεύεται στην παιδολογική Ογκολογική του Ιπποκρατείου Νοσοκομείου Θεσσαλονίκης, και χρειάζεται αιμοπετάλια (χωρίς περιορισμό ομάδας αίματος). Τα στοιχεία της είναι Βασιλική Λαψάνα του Κωνσταντίνου και τα τηλέφωνα στο Ιπποκράτειο 2313312186 και 2313312811 (κατόπιν ραντεβού).
9 σχόλια
Ας ευχηθούμε όλοι σε ένα θαύμα! Εύχομαι να πάνε όλα καλά για την μικρή Βασιλική και την οικογένειά της!
ΑπάντησηΔιαγραφήkathy
λυπάμαι πολύ Κλειώ μου.. Δυναμη στους γονείς της και ευχομαι να τα καταφερει και να νικήσει!! οι προσευχες μου μαζι της!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το διάστημα επίσης φίλη μας... 6 ετών έχασε από καρκίνο τον μπαμπά της... Θεέ μου... Ας ζήσουμε το σήμερα το ΤΩΡΑ, ας κάνουμε τα όνειρά μας πραγματικότητα, ας τολμήσουμε, ας πειραματιστούμε, ας ξεπεράσουμε μικροπρέπειες και "πρεπολογίες"... Δεν υπάρχει πρέπει, υπάρχει θέλω, μου αρέσει και επιλέγω. Τώρα, σήμερα και χθες... Υγεία εύχομαι σε όλα τα παιδάκια του κόσμου και τους γονείς μαζί. Σε φιλώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν το χωράει καθόλου το μυαλό μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι κι αλλιώς δεν έχω καθόλου μυαλό αυτόν τον καιρό.
Όσα γράφεις με βρίσκουν σύμφωνη, χάνονται όμως, αν βρεθεί
κάποιος σε δεινή θέση. Η φιλοσοφία σπανίως μετατρέπεται σε ψυχραιμία.
(τα λέω για να τα ακούω εγώ, μην νομίζεις..) Πολλά φιλιά και καλό μήνα
Θεέ μου...τι να πω εγώ τώρα...? Καλή δύναμη στην οικογένεια του παιδιού Κλειώ μου και μακάρι να γίνει το θαύμα για αυτή τη μικρή ψυχούλα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛυπάμαι..δεν υπάρχουν λόγια σε τέτοιες αναρτήσεις..κοινοποίησα εννοείται και ευελπιστώ να δραστηριοποιηθούν όλοι φίλοι μου..η οικογένειά μου σίγουρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΛυπάμαι πολύ Κλείω μου. Δύναμη στην οικογένεια και το κοριτσάκι θα το εχω στις προσευχες μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ Κλειώ...εύχομαι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚουράγιο εύχομαι στους δικούς της
ΑπάντησηΔιαγραφήκι όλα να είναι περαστικά!!!
Καλό μήνα Κλέλια μου ♥