Την Παρασκευή είχαν γενέθλια τα Νεραϊδοδρακάκια μου και έγιναν 6 χρονών! Απίστευτο μου φαίνεται! Παρόλα αυτά κάθε χρόνο το πάρτι γενεθλίων των παιδιών μου, γίνεται μια δύσκολη υπόθεση για δυνατούς λύτες... κάτι που μπορούν να καταλάβουν μόνο όσοι έχουν γενέθλια στη καρδιά του χειμώνα και των ιώσεων... Φέτος, ένα παραπάνω γιατί εξαιτίας πολλών συγκυριών, κάποιες σας είπα εδώ, κάποιες άλλες όμως όχι, η μαμά τους δεν είχε πολύ όρεξη για χαρές και πανηγύρια. Και αν η μαμά δεν έχει όρεξη, γίνεται να οργανωθεί ένα πάρτι από μόνο του;

Κάθε χρόνο ο προβληματισμός για το τι θα κάνουμε για τα γενέθλιά τους ξεκινάει  από νωρίς, μη σας πω και πριν τα Χριστούγεννα... όχι επειδή δεν έχω με τι άλλο να ασχοληθώ, απεναντίας. Αλλά γιατί ο μήνας Φεβρουάριος είναι ο πιο γεμάτος μήνας γενεθλίων. Απίστευτο έτσι; Και εγώ που νόμιζα ότι ήταν ο Μάιος...  Στο πέρασμα των χρόνων κατάλαβα πώς αν θέλω να γιορτάσω τα γενέθλια με δόξα και τιμή και να καλέσω όοολους χρειάζομαι στην καλύτερη περίπτωση ένα παιδότοπο (στη χειρότερη αίθουσα δεξιώσεων, όπου βλέπω να κάνουμε πάρτι σε λίγα χρόνια). Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι θα πρέπει να έχω κλείσει την αίθουσα από πριν τα Χριστούγεννα, πράγμα που είναι λίγο δύσκολο  για μένα, αφού είμαι άνθρωπος της τελευταίας στιγμής!

Πέρσι το πρόβλημα αυτό το έλυσα με το να κάνουν ένα μίνι πάρτι στο σχολείο (μόνο μίνι δεν μας βγήκε τελικά) και να γιορτάσουμε πιο μετά, την άνοιξη με ένα πάρτι στον κήπο γεμάτο Νεράιδες και Δράκους.
Φέτος που τα γενέθλια έπεφταν στην έναρξη του τριωδίου, σκεφτόμουν πώς ήταν αδύνατον να μην διοργανώσουμε κάτι. Έτσι και αλλιώς στο σχολείο μπορούσαμε να κόψουμε μόνο τούρτα και δεν επιτρεπόταν τα περσινά μεγαλεία που κάναμε στο Star wars πάρτι. Από την άλλη, είμαι λίγο αρνητική για τους παιδότοπους και μάλλον το έχω περάσει και στα παιδιά μου... Όχι ότι δεν μας αρέσουν, αλλά να είναι που καλομάθαμε στον κήπο με παιχνίδια και χαρές, με τον δικό μας μπουφέ και γενικά με την ελευθερία του να έχω εγώ τον τελευταίο λόγο... Εξάλλου είπαμε πως είμαι της τελευταίας στιγμής και μόλις 2 βδομάδες πριν ανακάλυψα πώς ανοίγει το τριώδιο...

Το πρόβλημα όμως είναι ότι το σπίτι δεν ενδείκνυται για πάρτι στην καρδιά του χειμώνα, είναι μικρό, με αποτέλεσμα να μη μπορούμε να καλέσουμε όλους όσους θα θέλαμε. Σαν να μην έφτανε αυτό η διάθεση μου λίγες μέρες πριν πήγε όλη περίπατο... Έφυγε και με άφησε στα κρύα του λουτρού! Και επειδή ακριβώς δεν είχα διάθεση, όλα μου φαινόταν βουνό! Μέχρι την τελευταία στιγμή σκεφτόμουν αν τελικά θα το κάνω ή θα το ακυρώσω... και πάντα έκλεινα προς την ακύρωση! Κοινώς να κάνω την κινέζα!!!

Τελικά, αποφάσισα πώς επειδή ζούμε μονάχα μια φορά, θα γιορτάσουμε με ένα μίνι πάρτι, με καλεσμένους μόνο τους πολύ κοντινούς φίλους μας από το σχολείο (και τις μαμάδες τους βεβαίως βεβαίως...) Αλλά και πάλι μη νομίζετε ότι ο αριθμός των καλεσμένων θα ήταν μικρός... μαζευόμασταν πάλι μπόλικοι  ζωή να έχουμε...

Το πρώτο πράγμα στο οποίο κατέληξα είναι ότι θα κάνουμε πάρτι μασκέ, γιατί αν έχεις γενέθλια 2 μέρες πριν ξεκινήσει το τριώδιο, έχεις και τη χαρά να το ανοίξεις κιόλας! Το θέμα του πάρτι θα ήταν το τσίρκο (άκρως καρναβαλίστικο) αλλά τα παιδάκια δεν θα περιοριζόταν να ντυθούν σε σχέση με το θέμα! Γίνονται δεκτές όλες οι στολές... εξάλλου οι καιροί είναι πολύ δύσκολοι για να βάζουμε τέτοιους περιορισμούς...

Έτσι, έκατσα και έψαξα πιάτα, ποτήρια και όλα τα σχετικά με θέμα στο τσίρκο. Κατέληξα στο αγαπημένο μου craftbox, όπου βρήκα μεγάλη ποικιλία και σε πολύ λογικές τιμές! Τα προϊόντα έφτασαν σχεδόν αμέσως και ξεκίνησα να στολίζω το σπίτι πριν καλά καλά ανοίξει το τριώδιο.

Κάποιος ανυπομονούσε πολύ για το πάρτι του!

Σειρά είχε η πρόσκληση του πάρτι! Αααα εκεί έβαλα τα μεγάλα μέσα... και νομίζω ότι οι καταπληκτικές ιδέες μου σε συνδυασμό με τις γραφιστικές ικανότητες του Βασίλη με δικαίωσαν! Από μετριοφροσύνη άλλο τίποτα! Έτοιμη και η πρόσκληση μας! Επειδή δεν είμαι καθόλου μονοφαγού, ετοίμασα μία ακόμα σε περίπτωση που σας αρέσει και θέλετε να την εκτυπώσετε, την οποία και θα σας τη δώσω στην επόμενη ανάρτηση!

Στην επόμενη ανάρτηση θα σας δώσω το εκτυπώσιμο!

Σειρά είχε να σκεφτώ κάτι για τον μπουφέ! Ούτε και εκεί όμως αγχώθηκα πολύ γιατί αποφάσισα πώς σημασία έχει να περάσουμε καλά και απλά να έχει να τσιμπήσουμε κάτι και όχι να βαλθώ να καταπλήξω τα πλήθη με τις μαγειρικές μου ικανότητες... οπότε κατέφυγα σε έτοιμες λύσεις μεν, γευστικότατες δε (για τις οποίες θα σας μιλήσω σύντομα στην επόμενη ανάρτηση) και πολύ το χάρηκα... και κάπου εκεί άρχισε να με βρίσκει και η χαμένη μου διάθεση!

Χαλάλι που μια μέρα πριν το πάρτι τρέχαμε πάνω κάτω σαν πανικόβλητοι, και κοιμηθήκαμε στις 2 τα ξημερώματα! Η αποζημίωση ήρθε την άλλη μέρα το πρωί, ανήμερα των γενεθλίων, που τα παιδιά σηκώθηκαν και δεν πίστευαν στα μάτια τους την μεταμόρφωση του σπιτιού μας! Και κάπως έτσι οργάνωσα όλο το πάρτι σε χρόνο κυριολεκτικά dt αφού ασχολήθηκα μόλις 2 μέρες!

Φέτος λοιπόν το φιλοσόφησα λίγο διαφορετικά από ότι άλλες χρονιές! Σημασία για μένα έχει πώς παρά τις δυσκολίες και τις άσχημες συγκυρίες τα παιδιά μου θα γιόρταζαν και δεν θα ήταν μια απλή μέρα σαν όλες τις άλλες. Σημασία έχει πώς τα γενέθλια τους θα τα περνούσαν με αγαπημένους φίλους, με καλή διάθεση και με πολύ γέλιο!!! Σημασία έχει πώς το σπίτι μας θα ήταν γεμάτο κόσμο, γέλια και χαρές σε μια στιγμή που τόσο είχαμε ανάγκη! Σημασία έχει πώς γίνονται 6 χρονών και αυτό από μόνο του είναι ένα γεγονός που δεν μπορεί να περάσει απαρατήρητο! Σημασία έχει να μην το σκεφτόμαστε και το αναλύουμε ώρες και μέρες... αλλά να ζούμε τη στιγμή και να γιορτάζουμε που έχουμε την υγεία μας, είμαστε όλοι καλά, μαζί και αγαπημένοι!

Σε πείσμα λοιπόν των όσων συμβαίνουν γύρω μας, εμείς γιορτάσαμε, έστω και χωρίς υπερπαραγωγές, ξεσαλώσαμε και περάσαμε τέλεια! Αλλά λεπτομέρειες θα σας πω σε λίγες μέρες γιατί ακόμα προσπαθώ να συνέλθω από το χαμό που κάναμε !!!

Χρόνια πολλά αγάπες μου,
να είστε γεροί, χαμογελαστοί, χαρούμενοι και τυχεροί !!!
Και του χρόνου με υγεία!!!